θερεία

English (LSJ)

ἡ,

   A summer; v. θέρειος.

German (Pape)

[Seite 1200] ἡ, sc. ὥρα, Sommerzeit, Sommer; τὴν θερείην πᾶσαν Her. 1, 189; Pol. 5, 1, 3 u. öfter; μεσούσης θερείας D. Hal. 1, 63; auch allein θερείης, zur Sommerzeit, Nic. bei Ath. III, 32 a; im plur., θερείαις Pind. I. 2, 41. Eigtl. fem. zu θέρειος, w. m. s.

Greek (Liddell-Scott)

θερεία: ἡ, θέρος, ἴδε ἐν λ. θέρειος.