φοιτάς

English (LSJ)

άδος, ἡ,

   A = φοιταλέος, of the βάκχαι, E.Ba.165 (lyr., pl.)    II as Adj., φ. ἀγύρτρια, of Cassandra, A.Ag.1273; φ. νόσος madness, frenzy, S.Tr.980 (anap.); φ. πλάνη Lyc.610; φ. ῥιπή, of the flickering of fire, Tryph.231; φ. ἐμπορίη, of commerce by sea, AP7.586 (Jul.): also with neut. Subst., φοιτάσι πτεροῖς on wandering wings, E.Ph. 1024 (lyr.): late also with masc., φοιτάδι μόχθῳ Jo.Gaz.Ecphr.1.90; φ. ἵπποι Nonn.D.38.260.    III much trodden, frequented, ὁδοί Anon. ap.Suid.

German (Pape)

[Seite 1297] άδος, ἡ, bes. fem. zu φοιταλέος, 1) die Herumirrende, Herumschweifende; κἀναστήσεις φοιτάδα δεινὴν νόσον Soph. Trach. 976; ἐμπορίη Iulian. Aeg. 49 (VII, 586); πλάνη Lycophr. 610; dah. – a) die gemeine, in den Gassen umherstreichende Hure, VLL. – b) übertr., die irres Geistes Umherschwärmende, Tolle, Rasende, Aesch. Ag. 1246; bes. die schwärmende Bacchantinn, Eur. Bacch. 161. – 2) bei Eur. auch masc. u. neutr., = φοιταλέος, z. B. φοιτάσι πτεροῖς Phoen. 1031; vgl. Lob. parall. 262.

Greek (Liddell-Scott)

φοιτάς: -άδος, ἡ, (φοιτάω) θηλ. τοῦ φοιταλέος, ἐπὶ τῆς Κασσάνδρας, Αἰσχύλ. Ἀγ. 1273· ἐπὶ τῶν Βακχῶν, Εὐρ. Βάκχ. 161. ΙΙ. ὡς ἐπίθ., φ. νόσος, μανία, παραφροσύνη, Σοφ. Τρ. 980· φ. πλάνη Λυκόφρ. 610. φ. ῥιπή, ἡ ἀσταθὴς κίνησις τῆς φλογὸς τοῦ πυρός, Τρυφιόδ. (ὀρθ. Τριφ.,) 231· φ. ἐμπορίη, τὸ κατὰ θάλασσαν ἐμπόριον, Ἀνθ. Π. 7. 586· ― ὡσαύτως ἐν χρήσει μετ’ οὐδ. οὐσιαστ., φοιτάσι πτεροῖς, διὰ φοιτώντων, πλανωμένων πτερῶν, Εὐρ. Φοίν. 1024, ἴδε Πόρσ. ἐν τόπῳ καὶ εἰς Εὐρ. Ὀρ. 264, Λοβεκ. Παραλ. 262, μεταγεν. καὶ μετ’ ἀρσ. οὐσιαστ., φοιτάδι μόχθῳ Ἰω. Γαζ. Ἔκφρ. 510.