γλίχομαι

English (LSJ)

only pres. and impf., exc. aor. 1

   A ἐγλιξάμην Pl.Com. 241:—cling to, strive after, long for, τινός Hdt.3.72; Αἰγύπτου Id.4.152 (but γ. περὶ ἐλευθερίης Id.1.102 (s. v. l.)); ταῦτ' ἦν ὦν μάλιστ' ἐγλίχετο D.5.22; γ. τοῦ ζῆν Pl.Phd.117a, Charond. ap. Stob.4.2.24; κράτους Thphr.Char.26.1: c. acc., Hp.Ep.17 (dub.), Pl.Hipparch. 226e: folld. by a relat. clause, γλιχόμεθα τὴν μᾶζαν ἵνα λευκὴ παρῇ Alex.141.7; ὡς στρατηγήσεις γλίχεαι how thou shalt become general, Hdt.7.161: c. inf., ὧν ἐγλίχοντο μὴ ἅψασθαι Th.8.15; εἰδέναι Pl.Grg. 489d; λέγειν D.6.11; ἀποστερῆσαι Id.18.207; ζῆν Antiph.86.3; θιγεῖν Phld.D.3.1.—Not in Ep. or Trag. (γλῐ-: γλίχων [ῑ] is f.l. for γλήχων in Hdn. Gr.1.37.)

Greek (Liddell-Scott)

γλίχομαι: ἐν χρήσει μόνον κατ’ ἐνεστ. καὶ παρατ. πλὴν τοῦ ἀορ. α΄ ἐγλιξάμην Πλάτ. Κωμ. Ἀδήλ. 70· (ἴδε ἐν λ. γλίσχρος, λισσός). Ἐπιμένω εἴς τι, ἀγωνίζομαι διά τι, προσπαθῶ ν’ ἀπολαύσω τι, ποθῶ, σφοδρῶς ἐπιθυμῶ, μ. γεν. πράγμ., ἐλευθερίης Ἡρόδ. 3. 72. . 4. 152 (ἀλλά, γλ. περὶ ἐλευθερίης ὁ αὐτ. 2. 102)· ταῦτ’ ἦν ὧν μάλιστ’ ἐγλίχετο Δημ. 62. 26· γλ. τοῦ ζῆν Πλάτ. Φαίδ. 117Α· -ὡσαύτως μ. αἰτ., Ἱππ. Ἐπ. 1282. 37, Πλάτ. Ἱππαρχ. 226D· - καὶ ἑπομένης ἐξηρτημένης προτάσεως, γλιχόμεθα τὴν μᾶζαν ἵνα λευκὴ παρῇ Ἄλεξ. Μανδρ. 1. 7· ὡς στρατηγήσεις, γλίχεται, πῶς θὰ γείνῃς στρατηγός, Ἡρόδ. 7. 161·- μ. ἀπαρ., ὧν ἐγλίχοντο μὴ ἅψασθαι Θουκ. 8. 15· εἰδέναι Πλάτ. Γοργ. 489D· λέγειν Δημ. 68. 18· ἀποστερεῖσθαι ὁ αὐτ. 297. 4· ζῆν Ἀντιφ. Διπλ. 2. Δὲν ἀπαντᾷ δὲ οὔτε παρὰ τοῖς Ἐπ. οὔτε παρὰ τοῖς Τραγ. ποιηταῖς. [γλῐ· διότι τὸ γλίχων μὲ ῑ (ἀναφερόμενον ὑπὸ τοῦ Ἀρκαδ. 16, κτλ.) ἢ εἶνε σφάλμα ἀντὶ τοῦ γλήχων ἢ κύριον ὄνομα· πρβλ. Σουΐδ. ἐν λ. γλήχων].