εἰσοιχνέω
From LSJ
Γῆ πάντα τίκτει καὶ πάλιν κομίζεται → Tellus ut edit, ita resorbet omnia → Die Erde alles gebiert und wieder in sich birgt
English (LSJ)
poet. Verb,
A go into, enter, c. acc., χορὸν εἰσοιχνεῦσαν Od.6.157 ; οὐδέ μιν (sc. πάτον) εἰσοιχνεῦσι κυνηγέται 9.120 ; ὁπόσοι τὴν Διὸς αὐλὴν εἰσοιχνεῦσιν A.Pr.122 (anap.).
German (Pape)
[Seite 744] hineingehen; τὴν Διὸς αὐλήν Aesch. Prom. 122; Od. 6, 157. 9, 120.
Greek (Liddell-Scott)
εἰσοιχνέω: Ἐπ. ῥῆμα, εἰσέρχομαι εἰς, μετ’ αἰτιατ., χορὸν εἰσοιχνεῦσαν Ὀδ. Ζ. 157· οὐδέ μιν (ἐνν. πάτον) εἰσοιχνεῦσι κυνηγέται Ι. 120· ὡσαύτως ἐν χρήσει παρ’ Αἰσχύλῳ (Πρ. 122) ἐν τῷ αὐτῷ Ἐπ. τύπῳ, ὁπόσοι τὴν Διὸς αὐλὴν εἰσοιχνεῦσιν.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
seul. 3ᵉ pl. épq. εἰσοιχνεῦσιν et part. prés. acc. fém. sg. εἰσοιχνεῦσαν;
entrer dans, acc. .
Étymologie: εἰς, οἰχνέω.
