οἴκοι
Οὔτ' ἐν φθιμένοις οὔτ' ἐν ζωοῖσιν ἀριθμουμένη, χωρὶς δή τινα τῶνδ' ἔχουσα μοῖραν → Neither among the dead nor the living do I count myself, having a lot apart from these
English (LSJ)
Adv. (old loc. of οἶκος)
A at home, in the house, οὔ νυ καὶ ὑμῖν οἴ. ἔνεστι γόος . .; Il.24.240 ; οἴ. βέλτερον εἶναι Hes.Op.365, etc. ; τὰ οἴ. one's domestic affairs, X.Cyr.6.1.42 ; home products, Pl.R.371a ; ἡ οἴ. δίαιτα S.OC352 ; ἡ δ' οἴ. (sc. πόλις) one's own country, ib.759 ; αἱ οἴ. τιμαί Isoc.Ep.4.7. 2 = οἴκαδε 1, Zos.2.27.2.
Greek (Liddell-Scott)
οἴκοι: Ἐπίρρ. ἐν τῷ οἴκω, Λατ. domi (πρβλ. οἴκοθι), οὔ νυ καὶ ὑμῖν οἴκοι ἔνεστι γόος... Ἰλ. Ω. 240, πρβλ. Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 363, κτλ.· τὰ οἴκοι, αἱ οἰκιακαὶ ὑποθέσεις, Ξεν. Κύρ. 6. 1, 42, Πλάτ. Πολ. 371Α· οὕτως, ἡ οἴκοι δίαιτα Σοφ. Ο. Κ. 352· ἡ δ’ οἴκοι (ἐξυπακ. πόλις), ἡ πατρίς, αὐτόθι 759· αἱ οἴκοι τιμαὶ Ἰσοκρ. 414Ε. Πρβλ. οἴκει. 2) = οἴκαδε, ἀπαγαγεῖν Ζώσιμος 27, 11.
French (Bailly abrégé)
adv. sans mouv.
1 à la maison;
2 dans son propre pays.
Étymologie: locatif de οἶκος.
