νυμφίδιος

English (LSJ)

[ῐ], α, ον, also ος, ον E.Alc.885 (lyr.) :—

   A bridal, λέκτρων ἅμιλλα, εὐναί, Id.Hipp.1140 (lyr.), Alc.l.c. ; ᾠδαί Ar.Av. 1729 (lyr.) ; θάλαμοι A.R.1.1031, cf. IG12(8).441.1 (Thasos).

Greek (Liddell-Scott)

νυμφίδιος: [ῐ], -α, -ον, ὡσαύτως ος, ον, Εὐρ. Ἄλκ. 885· - ὁ ἀνήκων εἰς νύμφην, νυμφικός, λέχη, εὐναὶ Εὐρ. Ἱππ. 1140, Ἄλκ. 885· ᾠδαὶ Ἀριστοφ. Ὄρν. 1730.

French (Bailly abrégé)

α ou ος, ον :
nuptial.
Étymologie: νύμφη.