παντάλας
From LSJ
οὐ μακαριεῖς τὸν γέροντα, καθ' ὅσον γηράσκων τελευτᾷ, ἀλλ' εἰ τοῖς ἀγαθοῖς συμπεπλήρωται· ἕνεκα γὰρ χρόνου πάντες ἐσμὲν ἄωροι → do not count happy the old man who dies in old age, unless he is full of goods; in fact we are all unripe in regards to time
English (LSJ)
[τᾰ], αινα, an,
A all-wretched, E.Andr.140, Hec.667 (both lyr.); παντάλαν' ἄχη A.Pers.638 (lyr.).
German (Pape)
[Seite 462] αινα, αν, ganz, sehr unglücklich; παντάλαν' ἄχη, Aesch. Pers. 629; fem., Eur. Andr. 140.
Greek (Liddell-Scott)
παντάλᾱς: -αινα, ᾰν, ὅλως δυστυχής, πανάθλιος, Εὐρ. Ἀνδρ. 140, Ἑκ. 667˙ παντάλαν’ ἄχη Αἰσχύλ. Πέρσ. 638.
