immanitas
οὐ μακαριεῖς τὸν γέροντα, καθ' ὅσον γηράσκων τελευτᾷ, ἀλλ' εἰ τοῖς ἀγαθοῖς συμπεπλήρωται· ἕνεκα γὰρ χρόνου πάντες ἐσμὲν ἄωροι → do not count happy the old man who dies in old age, unless he is full of goods; in fact we are all unripe in regards to time
Latin > English (Lewis & Short)
immānĭtas: ātis, f. immanis.
I Monstrous size, hugeness, vastness, excess (very rare, but class.): serpens inusitatae immanitatis, Gell. 6, 3, 1: vitiorum, Cic. Cael. 6, 14: frigoris, Just. 2, 1.—
II Monstrousness, enormity, heinousness, savageness, fierceness, cruelty, barbarism (so most freq.): ista in figura hominis feritas et immanitas beluae, Cic. Off. 3, 6, 32: feritas quaedam atque agrestis immanitas, id. Div. 1, 29, 60; cf.: multas esse gentes sic immanitate efferatas ut, etc., id. N. D. 1, 23, 62: omni diritate atque immanitate taeterrimus, id. Vatin. 3, 9: inter feras satius est aetatem degere, quam in tanta immanitate versari, in such barbarism, id. Rosc. Am. 52, 150: asperitas et immanitas naturae, id. Lael. 23, 87: morum immanitate vastissimas vincit beluas, id. Rep. 2, 26: in animo, stupor in corpore, id. Tusc. 3, 6, 12; cf.: temperantiam immanitas in voluptatibus aspernandis imitatur, id. Part. 23, 81: M. Antonii tanta est non insolentia (nam id quidem vulgare vitium est), sed immanitas, non modo ut, etc., id. Fam. 10, 1, 1: tanti facinoris immanitas, id. Cat. 1, 6, 14: parricidii, Quint. 9, 2, 53: priorum temporum, Plin. Pan. 47, 1: ista verborum, Cic. Fin. 4, 9 fin. (v. Madv. ad h. l.).
Latin > French (Gaffiot 2016)
immānĭtās,¹¹ ātis, f. (immanis),
1 grandeur prodigieuse, démesurée : Gell. 6, 3, 1 ; vitiorum Cic. Cæl. 14, prodigieux assemblage de vices
2 caractère monstrueux, férocité, sauvagerie des mœurs, barbarie : Cic. Off. 3, 32 ; Div. 1, 60 ; Nat. 1, 62, etc. ; asperitas et immanitas naturæ Cic. Læl. 87, caractère âpre et sauvage ; in hac tanta immanitate versari Cic. Amer. 150, vivre au milieu d’une telle barbarie.
Latin > German (Georges)
immānitās, ātis, f. (immanis), die Entsetzlichkeit, I) der phys. Größe, Beschaffenheit nach: serpens inusitatae immanitatis, Gell. 6, 3, 1: imm. frigoris, Iustin. 2, 1, 6. – II) der moral. Beschaffenheit nach, die Entsetzlichkeit, Ungeschlachtheit, Unmenschlichkeit, ungeheure Wildheit, der rohe Stumpfsinn, die tierische Gefühllosigkeit, Bestialität, a) eig.: facies, Claud. Quadrig. fr.: ista verborum, unmenschliche Art sich auszudrücken, Cic.: priorum temporum, Barbarei, Plin. pan.: parricidii, Quint.: vitiorum, facinoris, Cic.: morum, Cic.: animi, Cic.: gentium, Cic.: Antonii tanta est non insolentia, sed immanitas, ut etc., Cic.: imm. in aspernandis voluptatibus, Cic.: absol., feritas quaedam atque agrestis imm., Cic.: nec enim magnitudo (animi) ista est, sed immanitas, Sen. – Plur., crudelitas omnibus tyrannicis immanitatibus turpior, Capit. Macr. 12, 3. – b) meton.: non solum cum exercitu suo, sed etiam cum omni immanitate barbariae (entmenschten Horden der Barbaren) bellum inferre nobis, Cic. Phil. 5, 37: in hac tanta immanitate versari, unter so schrecklichen Unmenschen, Cic. Rosc. Am. 150.
