ὑπηοῖος

English (LSJ)

η, ον, (ἠώς) Ep. Adj.

   A towards dawn, early, Il.18.277 = 303, Od.4.656; στίβη ὑπηοίη early rime, morning frost, 17.25: cf. ὑπηῷος.

German (Pape)

[Seite 1206] 3 Endgn, ums Morgenroth, gegen Morgen; Il. 8, 530. 18, 277 Od. 4, 636; στίβη ὑπηοίη, Frühreif od. Morgenfrost, 17, 25. Vgl. ὑπηῷος.

Greek (Liddell-Scott)

ὑπηοῖος: -η, -ον, (ἠὼς) Ἐπικ. ἐπίθετ., ὑπὸ τὴν ἕω, ὑπὸ τὸν ὄρθρον, κατὰ τὰ χαράγματα, Ἰλ. Θ. 530, Σ. 277. Ὀδ. Δ. 656· στίβη ὑπηοίη, ἡ πρωϊνὴ πάχνη, Ὀδ. Ρ. 25. - πρβλ. ὑπηῷος.

French (Bailly abrégé)

α, ον :
qui se fait au point du jour, matinal.
Étymologie: ὑπό, ἠώς.

English (Autenrieth)

(ἠώς): toward morning, adj. for adv.