ἀνεμόεις

From LSJ
Revision as of 14:02, 17 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (21)

λύχνον μεθ᾿ ἡμέραν ἅψας περιῄει λέγων “ἄνθρωπον ζητῶ” → He lit a lamp in broad daylight and said, as he went about, “I am looking for a human

Source
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἀνεμόεις Medium diacritics: ἀνεμόεις Low diacritics: ανεμόεις Capitals: ΑΝΕΜΟΕΙΣ
Transliteration A: anemóeis Transliteration B: anemoeis Transliteration C: anemoeis Beta Code: a)nemo/eis

English (LSJ)

[ᾱ],

   A v. ἠνεμόεις.

German (Pape)

[Seite 222] εσσα, εν, vgl. ἠνεμόεις, lustig, Aesch. Ch. 584; αὔρα Soph. Trach. 949 [hier u. bei Pind. Ol. 1, 92, ἱστίον, u. 4, 8, ἶπος ἀνεμόεσσα Τυφῶνος, ist α lang, als dor. Form für ἠνεμόεις; übertr., φρόνημα, der windschnelle Gedanke, Soph. Ant. 352, ch., nach Anderen minder gut = erhabene Weisheit; ὄχθος, den Winden ausgesetzt, Eur. Heracl. 779.

Greek (Liddell-Scott)

ἀνεμόεις: Δωρ. ἀντὶ ἠνεμόεις.

French (Bailly abrégé)

όεσσα, όεν;
1 battu des vents;
2 qui souffle avec force;
3 léger ou rapide comme le vent ; fig. ἀνεμόεν νόημα SOPH pensées agiles, sel. d’autres pensées sublimes.
Étymologie: ἄνεμος.

English (Slater)

ᾱνεμόεις
   1 windy Αἴτναν ἶπον ἀνεμόεσσαν Τυφῶνος ὀβρίμου (O. 4.7) ἐξίει δ' ὥσπερ κυβερνάτας ἀνὴρ ἱστίον ἀνεμόεν (pr., i. e. to the wind ) (P. 1.92)

English (Slater)

ᾱνεμόεις
   1 windy Αἴτναν ἶπον ἀνεμόεσσαν Τυφῶνος ὀβρίμου (O. 4.7) ἐξίει δ' ὥσπερ κυβερνάτας ἀνὴρ ἱστίον ἀνεμόεν (pr., i. e. to the wind ) (P. 1.92)