ἄροτος

English (LSJ)

[ᾰ], ὁ,

   A corn-field, οὔτ' ἄρα ποίμνῃσιν καταΐσχεται οὔτ' ἀρότοισιν Od.9.122: metaph., Ἄρη τὸν ἀρότοις θερίζοντα βροτοὺς ἐν ἄλλοις A. Supp.638 (lyr.).    2 crop, S.OT270: metaph., seed, τέκνων ὃν ἔτεκες ἄροτον E.Med.1281 (lyr.); ὅσον εὐσεβίᾳ κρατοῦμεν ἄδικον ἄροτον (cj. Barnes for ἄροτρον) ἀνδρῶν Id.Ion1095.    3 tillage, ploughing, Hes.Op.384,458; ζῆν ἀπ' ἀρότου live by husbandry, Hdt.4.46; ἄ. ἱερός ritual ploughing, ceremonial at Athens, Plu.2.144a: pl., Ar.Ra. 1034.    4 metaph., procreation of children, ὁ ἄ. ὁ ἐν γυναικί Pl. Cra.406b; παίδων ἐπ' ἀρότῳ γνησίων, in Athen. marriage-contracts, Men.720, cf. Pk.436, Luc.Tim.17; τέκνων ἀρότοισιν E.Hyps.Fr.1iii 25.    II season of tillage, seed-time, Hes.Op.450, Thphr.HP8.1.2, Arat.267, etc.: hence, season, year, τὸν παρελθόντ' ἄ. S.Tr.69; δωδέκατος ἄ. ib.825 (lyr.).

German (Pape)

[Seite 357] ὁ, das Beackern, Pflügen, der Ackerbau, Hom. einmal, im plur., Od. 9, 122 οὔτ' ἄρα ποίμνῃσιν καταΐσχεται οὔτ' ἀρότοισιν; übertr., das Kinderzeugen, ἐπὶ παίδων γνησίων ἀρότῳ herkömmliche Formel in den att. Eheverträgen, vgl. Heind. zu Plat. Crat. 406 b; Luc. Tim. 17; Aristaen. 1, 19; – die Saat, Feldfrucht, genauer ἀροτός accentuirt, Soph. O. R. 270, Schol. καρπός; übertr., τέκνων ἀροτὸν κτενεῖς Eur. Med. 1281; – vielleicht auch Saatland, Aesch. Suppl. 629.

French (Bailly abrégé)

ου (ὁ) :
I. labour, travail des champs;
II. p. suite :
1 champ labouré;
2 produit des champs, récolte;
3 fig. fruit du champ conjugal (v. ἄρουρα), càd rejetons, enfants;
4 temps du labour ; année.
Étymologie: ἀρόω.

English (Autenrieth)

ploughing, cultivation, pl., Od. 9.122.†

Spanish (DGE)

-ου, ὁ

• Prosodia: [ᾰ]
I 1campo, sembrado οὔτ' ἄρα ποίμνῃσιν καταΐσχεται οὔτ' ἀρότοισιν (la isla) tampoco está ocupada por ganados ni sembrados, Od.9.122, cf. IG 12(7).62.8, 13 (Amorgos IV a.C.)
•fig. Ἄρη, τὸν ἀρότοις θερίζοντα βροτοὺς ἐν ἄλλοις A.Supp.638.
2 arada, labranza ἀρότοιο καθ' ὥρην en tiempo de labranza Hes.Op.460, cf. 384, 458, Theopomp.Hist.274b, Ar.Ra.1034 (plu.), IG 7.235.3 (Oropo IV a.C.), ζῶντες μὴ ἀπ' ἀρότου ἀλλ' ἀπὸ κτηνέων viviendo no de la labranza, sino del ganado Hdt.4.46, ἄ. ἱερός arada sagrada rito ateniense, Plu.2.144a.
3 tiempo de arada (γέρανος) ἀρότοιό τε σῆμα φέρει Hes.Op.450, πρὸ τō ἀρότο IG 2².2492.43 (IV a.C.), cf. Thphr.HP 8.1.1, Arat.267, Ant.Lib.12.9
•de ahí año τὸν ... παρελθόντ' ἄροτον S.Tr.69, δωδέκατος ἄ. S.Tr.825.
II 1cosecha ἄροτον ... γῆς ἀνιέναι S.OT 270
•fig. cosecha humana, progenie, raza τέκνων E.Med.1281, ἀνδρῶν E.Io 1095.
2 procreación ὁ ἄ. ... ὁ ἐν γυναικί Pl.Cra.406b, cf. E.Fr.1.3.24 Bond, παίδων ἐπ' ἀρότῳ γνησίων frec. en los contratos de matrimonio atenienses, Men.Fr.682.1, cf. Pc.1014, Luc.Tim.17, Aristaenet.1.19.46.

• Etimología: De la raíz *°H2erH-^u̯°- ‘arar’ c. o analógica, cf. gr. ἄρατρον, lat. aruum, galés erw ‘campo’.