ἄναιμος
Βέλτιόν ἐστι σῶμά γ' ἢ ψυχὴν νοσεῖν → It is better to be sick in respect to the body than in respect to the soul → Deterior animi morbus es quam corporis → Am Körper krank zu sein ist besser als an der Seel'
English (LSJ)
ον, (αἷμα), opp. ἔναιμος,
A bloodless, of parts of the body, Pl.Ti.70c, Prt.321b, Arist.HA495a4: Comp., 520b33, al. II of animals, Id.PA678a33, al. 2 generally, of colour, νᾶπυ ἀναιμότερον κεχρωσμένον Aët.1.298. 3 metaph., χλωρὰ καὶ ἄ. τὰ πράγματα Gorg.Fr.16. III shedding no blood, πολλοὺς δὲ βροντῆς πνεῦμ' ἄ. ὤλεσεν E.Fr.982; ἀ. νίκη D.C.68.19.
German (Pape)
[Seite 189] blutlos, Plat. Tim. 70 c 72 c; Arist. H. A. 5, 31 u. A.
Greek (Liddell-Scott)
ἄναιμος: -ον, (αἷμα) ἀντίθ. τῷ ἔναιμος, ὁ ἄνευ αἵματος, ἐπὶ μελῶν τοῦ σώματος, Πλάτ. Τίμ. 70C, Πρωτ. 321Β, Ἀριστ. Ἱ. Ζ. 1. 16, 5., 3. 19, 5, καὶ ἀλλ. ΙΙ. ἐπὶ ζῴων τινῶν, συχν. παρ’ Ἀριστ. Ἱ. Ζ. 1. 4., 3, καὶ ἀλλ.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui n’a pas de sang.
Étymologie: ἀ, αἷμα.
Spanish (DGE)
-ον
I 1carente de sangre, no sanguíneo (θριξίν) καὶ δέρμασι στερεοῖς καὶ ἀναίμοις Pl.Prt.321b, πλεύμονος ἰδέα Pl.Ti.70c, ὀστέον Hp.Morb.2.24, ὁ ἐγκέφαλος Arist.HA 495a4, cf. Plu.2.913e, Diog.Oen.37.2.13
•de ciertos animales, Democr.B 5.2, Thphr.Sens.23, esp. de cefalópodos y crustáceos, Arist.PA 678a33, GA 758a5, Sens.438a24, βάτραχοι Ph.1.693.
2 pálido, falto de color de una planta, Aët.1.292
•fig. de acciones descolorido, sin relevancia χλωρὰ καὶ ἄ. τὰ πράγματα Gorg.B 16.
II no sangriento, que no produce derramamiento de sangre πολλοὺς δὲ βροντῆς πνεῦμ' ἄναιμον ὤλεσεν E.Fr.982, νίκη D.C.68.19.4
•de sacrificios incruento θυσίαι Eus.DE 1.10 (p.48.4), cf. VC 4.45.
