ἀμφιβώμιος
From LSJ
οὐ μακαριεῖς τὸν γέροντα, καθ' ὅσον γηράσκων τελευτᾷ, ἀλλ' εἰ τοῖς ἀγαθοῖς συμπεπλήρωται· ἕνεκα γὰρ χρόνου πάντες ἐσμὲν ἄωροι → do not count happy the old man who dies in old age, unless he is full of goods; in fact we are all unripe in regards to time
English (LSJ)
ον,
A at the altar, E.Tr.562.
German (Pape)
[Seite 137] den Altar umgebend, σφαγαί Eur. Tr. 578; τροφαί Conj. Herm. Ion 52.
Greek (Liddell-Scott)
ἀμφιβώμιος: -ον, ὁ περὶ τὸν βωμόν, Εὐρ. Τρῳ. 578: ― ὡσαύτως ἀμφίβωμος, Ἐκκλ.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui se fait autour de l’autel.
Étymologie: ἀμφί, βωμός.
Spanish (DGE)
-ον que tiene lugar en torno al altar σφαγαί E.Tr.562.
