αἰχμαλωτίζω
Ἀμήχανον δὲ παντὸς ἀνδρὸς ἐκμαθεῖν ψυχήν τε καὶ φρόνημα καὶ γνώμην πρὶν ἂν ἀρχαῖς τε καὶ νόμοισιν ἐντριβὴς φανῇ → It is impossible to know the spirit, thought, and mind of any man before he be versed in sovereignty and the laws
English (LSJ)
A take prisoner, D.S.14.37, LXX 4 Ki.24.14, al.:—more freq. in Med., αἰχμαλωτίζομαι J.BJ4.8.1: fut. -ίσομαι ib.2.4: aor. ᾐχμαλωτισάμην ib.1.22.1, D.S.13.24: pf. ᾐχμαλώτισμαι J.BJ4.9.8 (with v.l. -σάμενοι); also in pass. sense, SIG763 (Cyzicus).
Greek (Liddell-Scott)
αἰχμαλωτίζω: μελλ. -ίσω, συλλαμβάνω τινὰ αἰχμάλωτον, Διόδ. 14. 37: - ἀποθ. αἰχμαλωτίζομαι, μετὰ τῆς αὐτῆς σημασίας, Ἰωσήπ. περὶ Ἰουδ. Πολ. 4. 8, 1: μελλ. -ίσομαι, αὐτόθι 2. 4: ἀόρ. ἠχμαλωτισάμην, ὁ αὐτ. 1. 22, 1., Διόδ. 13. 24. - πρκμ. ᾐχμαλώτισμαι, Ἰωσήπ. Ἰουδ. Πόλ 4. 9, 8: - ὁ πρκμ. καὶ μετὰ παθητ. σημασίας, Συλλ. Ἐπιγρ. 3668.
French (Bailly abrégé)
1 faire prisonnier de guerre, emmener en captivité;
2 fig. captiver : ψυχήν NT l’âme de qqn;
Moy. αἰχμαλωτίζομαι m. sign.
Étymologie: αἰχμάλωτος.
Spanish (DGE)
1 cautivar, hacer cautivo, aprisionar ἐφεδρεύοντες τοὺς ἐκπίπτοντας τῶν ἐμπόρων αἰχμαλωτίζειν D.S.14.37, cf. LXX 4Re.24.14, 1Ma.1.32, 5.13, I.AI 10.172
•med. mismo sent. αἰχμαλωτίζεται ὑπὲρ χιλίους hace más de mil prisioneros I.BI 4.448, cf. 108, 539, D.S.13.24
•en pas. ser hecho prisionero Μᾶρκος ᾐχμαλώτισται SIG 763.10 (Cízico I a.C.), αἰχμαλωτ[ι] σθῖσσα (sic) δʹ (ἐτῶν) cautiva durante cuatro años, SEG 39.1711.6 (Egipto I d.C.)
•c. εἰς más n. de lugar ser llevado cautivo a εἰς Νινευη LXX To.1.10BA, cf. 1.10S, εἰς Βαβυλῶνα I.AI 10.153, 11.84.
2 fig. hacer cautivo, cautivar με ἐν τῷ νόμῳ τῆς ἁμαρτίας Ep.Rom.7.23, πᾶν νόημα εἰς τὴν ὑπακοὴν Χριστοῦ 2Ep.Cor.10.5, cf. Origenes Io.2.7.
3 cautivar, engañar ψυχήν LXX Iu.16.9, γυναικάρια 2Ep.Ti.3.6, τοὺς ἄνδρας (las mujeres) T.Reub.5.3, αἰχμαλωτίσουσιν ἀπὸ τῆς ἀληθείας τοὺς ... desviará de la verdad a los que ... Iren.Lugd.Haer.1.3.6.
English (Abbott-Smith)
† αἰχμαλωτίζω (< αἰχμάλωτος), [in LXX chiefly for שׁבה ;] in late writers = cl. αἰχμάλωτον ποιῶ (ἄγω),
to take or lead captive: seq. εἰς, Lk 21:24 (cf. To 1:10); metaph., Ro 7:23, II Co 10:5, II Ti 3:6. †
