αἰτίωμα
From LSJ
ὡς μήτε τὰ γενόμενα ἐξ ἀνθρώπων τῷ χρόνῳ ἐξίτηλα γένηται → in order that so the memory of the past may not be blotted out from among men by time
English (LSJ)
τό, = αἰτίαμα, PFay.111 (iA.D.), Act.Ap.25.7.
Spanish (DGE)
-ματος, τό
acusación πολλὰ καὶ βαρέα αἰτιώματα Act.Ap.25.7, cf. PFay.111.8 (I d.C.).
English (Abbott-Smith)
αἰτίωμα (Rec. αἰτίαμα, the usual form; v. MM, VGT, s.v.), -τος, τό (< αἰτιάομαι, αἰτία),
a charge, accusation: Ac 25:7. †
Greek Monolingual
αἰτίωμα, το (Α) αἰτιῶμαι
απόδοση ενοχής, κατηγορία.
Russian (Dvoretsky)
αἰτίωμα: ατος τό NT = αἰτίαμα.
Chinese
原文音譯：a„t⋯ama 埃提阿馬
詞類次數：名詞（1）
原文字根：請求（果效）
字義溯源：加罪於某事，控告，控訴；源自（αἰτία）=原因）；而 （αἰτία）出自（αἰτέω）*=問）
出現次數：總共（1）；徒（1）
譯字彙編：
1） 控告（1） 徒25:7
French (New Testament)
ατος (τὸ) accusation
αἰτιάομαι
