ανασαίνω

From LSJ

Ὅτ' εὐτυχεῖς, μάλιστα μὴ φρόνει μέγα → Minus insolesce, quo magis res prosperae → Wenn du im Glück bist, brüste dich am wenigsten

Menander, Monostichoi, 432

Greek Monolingual

(Μ ἀνασαίνω)
1. αναπνέω
2. μτφ. διακόπτω για λίγο την εργασία μου, ξεκουράζομαι
3. μτφ. ανακουφίζομαι ψυχικά, ξαλαφρώνω.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ανεσαίνω < άνεσις, αναλογικά προς τα ρ. σε -αίνω (πρβλ. ξηραίνω, θερμαίνω, λευκαίνω κ.ά.). Κατ’ άλλη άποψη < αν(α)- + ασαίνω (< αρχ. άση «λύπη, στενοχώρια»), κατ' επίδραση του ρ. ανα-πνέω. μσν.-νεοελλ. ανασασμός, νεοελλ. ανάσα, ανάσαση].