ανομία

From LSJ

Περὶ τοῦ ἐπέκεινα τοῦ νοῦ κατὰ μὲν νόησιν πολλὰ λέγεται, θεωρεῖται δὲ ἀνοησίᾳ κρείττονι νοήσεως → On the subject of that which is beyond intellect, many statements are made on the basis of intellection, but it may be immediately cognised only by means of a non-intellection superior to intellection

Porphyry, Sententiae, 25

Greek Monolingual

η (AM ἀνομία) άνομος
1. παρανομία, παράνομη πράξη, αδίκημα
2. ευθύνη για την παρανομία, ενοχή, αμαρτία
3. η ανυπαρξία νόμων, αναρχία
νεοελλ.
1. αδικία
2. ατυχία, αναποδιά
3. ως όρος της κοινωνιολογίας σημαίνει την κατάσταση της κοινωνίας στην οποία οι κοινές αξίες και τα κοινά νοήματα δεν είναι πια κατανοητά ή αποδεκτά.