αἰθός

English (LSJ)

αἰθή, αἰθόν,
A burnt, Ar.Th.246.
II shining, ἀσπίς Pi.P.8.46; red-brown, ἀράχναι B.Fr.3.6, cf. Call.Dian.69, Nic.Th.288.
III pr. n. Αἴθη, name of a bay horse, Il.23.295.

Spanish (DGE)

-ή, -όν
• Morfología: [dór. gen. sg. αἰθᾶς Pi.P.8.46, plu. αἰθᾶν B.Fr.4.69]
I 1quemado αἰθὸς γεγένημαι πάντα τὰ περὶ τὴν τράμιν se me ha quemado el culo del todo Ar.Th.246.
2 de color oscuro, requemado, rojizo ἀράχναι B.Fr.4.69, κάρβανος αἰ. el extranjero de tez oscura S.Fr.269a.54, σποδιή Call.Dian.69, μύρτα Nic.Th.892, cf. Th.288, πυρρόν, μέλαν Hsch.
II que brilla, reluciente ἀσπίς Pi.P.8.46, λαμπρόν Hsch.

French (Bailly abrégé)

ή, όν :
de la couleur du feu, d'un rouge sombre.
Étymologie: αἴθω.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

αἰθός -ή -όν αἴθω
1. verbrand.
2. vlammend, schitterend.

German (Pape)

ή, όν, verbrannt, schwarz, Ar. Th. 246; σποδιή Call. Dian. 69; ἀραχνᾶν Bacchyl. bei Plut. Num. 20; Pind. P. 8.48 ἀσπίς, funkelnd.

Russian (Dvoretsky)

αἰθός:
1 опаленный, обожженный Arph.;
2 предполож. рыжий (ἀράχναι Bacchylides ap. Plut.);
3 сверкающий (ἀσπίς Pind.).

Greek (Liddell-Scott)

αἰθός: -ή, -όν, κεκαυμένος, Ἀριστοφ. Θεσμ. 246. ΙΙ. πυρώδης, Πινδ. Π. 8. 65· κεραμόχρους, Βακχυλ. 13.

English (Slater)

αἰθός
1 shining, blazing “αἰθᾶς ἐπ' ἀσπίδος” (P. 8.46)