βάραθρος

English (LSJ)

[βᾰ], ὁ, one that ought to be thrown into the pit, Luc. Pseudol.17 (but perhaps neut.).

German (Pape)

[Seite 432] ὁ, ein Mensch, der in die Verbrechergrube, βάραθρον, geworfen zu werden verdient, Luc. Pseud. 17.

Russian (Dvoretsky)

βάραθρος: ὁ бран. заслуживающий быть сброшенным в баратр, т. е. негодяй Luc.

Greek (Liddell-Scott)

βάραθρος: ὁ, ὁ ἄξιος νὰ ῥιφθῇ εἰς τὸν λάκκον, (βάραθρον), Λουκ. Ψευδολ. 17.

Greek Monolingual

βάραθρος, ο (Α)
άξιος να ριχτεί σε βάραθρο.