δολιόπους

English (LSJ)

ὁ, ἡ, δολιόπουν, τό, stealthy of foot, Id.El.1392 (lyr.).

Spanish (DGE)

-ποδος
de paso furtivo o engañoso δ. ἀρωγός de Orestes, S.El.1392.

German (Pape)

[Seite 654] ουν, ποδος, listiges Fußes, listig einherschleichend, Soph. El. 1384.

French (Bailly abrégé)

ποδος (ὁ, ἡ)
au pied perfide, càd qui s'avance sournoisement.
Étymologie: δόλιος, πούς.

Russian (Dvoretsky)

δολιόπους: ποδος adj. коварно подкрадывающийся (ἀρωγός Soph.).

Greek (Liddell-Scott)

δολιόπους: ὁ, ἡ, -πουν, τό, δόλιον ἔχων πόδα, ὁ δολίως βαίνων, Σοφ. Ἠλ. 1392.

Greek Monolingual

δολιόπους, -ουν (Α)
αυτός που βαδίζει δόλια, κρυφά.

Greek Monotonic

δολιόπους: ὁ, ἡ, -πουν, τό, αυτός που έχει δόλιο πόδι ή προχωρά με δόλο, τρυπώνει απαρατήρητος, σε Σοφ.

Middle Liddell

adj
stealthy of foot, Soph.