εφάλλομαι

From LSJ

Νόσον δὲ κρεῖττόν ἐστιν ἢ λύπην φέρειν → Morbum quam tristitatem exantles facilius → Es lässt sich leichter krank sein als betrübt

Menander, Monostichoi, 383

Greek Monolingual

ἐφάλλομαι (ΑΜ)
μσν.
(για τον Λάζαρο που εγέρθηκε από τον τάφο) σηκώνομαι με ορμή, τινάζομαι πάνω
αρχ.
1. πηδώ επάνω σε κάποιον, εφορμώ, επιτίθεμαι («Ἀστεροπαίῳ ἐπᾱλτο», Ομ. Ιλ.)
2. (με δοτ. οργαν.) προσβάλλω, πλήττω κάποιον με κάτιἐπάλμενος ὀξέϊ δουρί», Ομ. Ιλ.)
3. (χωρίς εχθρική σημασία) πηδώ πάνω σε κάτι, αναπηδώ («ἵππων ἐπιάλμενος» — καθώς πηδούσε πάνω στο άρμα, Ομ. Ιλ.)
4. (για φήμη) διαδίδομαι γρήγορα («ἐς Αἰθίοπας ἐπᾱλτο», Πίνδ.)
5. φρ. «εφάλλομαι επί τι» — ορμώ προς το μέρος κάποιου, ορμώ επάνω («ἤ τὸν Ὀδυσσέα ὅταν ἐπὶ τὸν οὐδὸν ἐφαλλόμενον ᾄδῃς», Πλάτ.)
6. (για το πνεύμα της προφητείας) έρχομαι προς κάποιον, επιφοιτώ («καὶ ἐφαλεῖται ἐπὶ σὲ πνεῦμα Κυρίου» — και θα γίνει σε σένα επιφοίτηση πνεύματος, ΠΔ).
[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + ἅλλομαι «πηδώ»].