εὐάχητος
From LSJ
Πενία δ' ἄτιμον καὶ τὸν εὐγενῆ ποιεῖ → Pauper inhonorus, genere sit clarus licet → Die Armut nimmt selbst dem, der edel ist, die Ehr'
English (LSJ)
Doric for εὐήχητος.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
dor.
1 aux sons harmonieux;
2 aux sons retentissants.
Étymologie: εὖ, ἠχέω.
Russian (Dvoretsky)
εὐάχητος: (ᾱ) дор.
1 сладкозвучный, стройный (ὕμνοι Eur.);
2 многошумный, шумящий (πόντος Eur.).
German (Pape)
[ᾱ], dor. für εὐήχητος, laut, schön tönend, ὕμνοι Eur. Ion 884, vgl. Hippol. 1272.
