κάλλυσμα

Ὡς χαρίεν ἔστ' ἄνθρωπος, ἂν ἄνθρωπος ᾖ → Res est homo peramoena, quum vere est homo → Wie voller Anmut ist ein Mensch, der wirklich Mensch

Menander, Monostichoi, 562

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: κάλλυσμα	Medium diacritics: κάλλυσμα	Low diacritics: κάλλυσμα	Capitals: ΚΑΛΛΥΣΜΑ
Transliteration A: kállysma	Transliteration B: kallysma	Transliteration C: kallysma	Beta Code: ka/llusma

English (LSJ)

-ατος, τό, sweeping, in plural, IG12(5).593A22 (Ceos), prob. in Thphr. Char.10.6, cf. Hsch. s.v. σάρματα.

[Seite 1312] τό, das Ausgefegte, Hesych.

κάλλυσμα: τό, σάρωμα, Ἡσύχ. ἐν λέξ. σάρματα· μηδὲ τὰ καλύσματα φέρειν ἐπὶ τὰ σήματα Inscr. Gr. Ant. ἔκδ. Η. Roehl 1882.

κάλλυσμα, τὸ (Α) καλλύνω
αυτό που αποβάλλεται μετά τον καθαρισμό, το σκουπίδι.

κάλλυσμα -ατος, τό [καλλύνω] afval:. διφᾶν τὰ καλλύσματα het afval doorzoeken Thphr. Ch. 10.6.