κατατρυφάω
φιλεῖ δέ τοι, δαιμόνιε, τῷ κάμνοντι συσπεύδειν θεός → you know, my good fellow, when a man strives hard, a god tends to lend him aid
English (LSJ)
A make merry, be insolent, Luc.JTr.53; = κατασπαταλάω, Hsch.
II c. gen., delight in, τοῦ Κυρίου LXX Ps.36(37).4; ἐπὶ πλήθει εἰρήνης ib.ΙΙ.
French (Bailly abrégé)
κατατρυφῶ :
être arrogant.
Étymologie: κατά, τρυφάω.
Greek (Liddell-Scott)
κατατρῠφάω: ἐντρυφῶ, τρυφηλῶς διάγω, Εὐμάθ. σ. 186· κατασπαταλῶ, Ἡσύχ.· κ. τοῦ λόγου, κατ. τοῦ διηγήματος, ἡδέως διατρίβω ἐν τῷ λόγῳ, διηγοῦμαι, Ἐκκλ. ΙΙ. ἀλαζονικῶς φέρομαι, Λουκ. ἐν Διΐ Τραγ. 53· τινος, κατά τινος, πρός τινα, τῆς εὐηθείας κ., καταγελᾶν καὶ ἐμπαίζειν, Γρηγ. Ναζ.
German (Pape)
worin schwelgen, bes. in der Rede, sich weitläufig über Etwas ergehen, Sp.; höhnen, Luc. Iup. Tr. 53.
Russian (Dvoretsky)
κατατρυφάω: издеваться, глумиться Luc.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κατα-τρυφάω brutaal zijn, spotten.
