κερουτιάω

From LSJ

τὰ πρὸ Εὐκλείδου ἐξετάζειν → investigate what happened before the flood, investigate what happened in the distant past, investigate what happened before Euclid, investigate what happened before the year of Euclid

Source
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: κερουτιάω Medium diacritics: κερουτιάω Low diacritics: κερουτιάω Capitals: ΚΕΡΟΥΤΙΑΩ
Transliteration A: keroutiáō Transliteration B: keroutiaō Transliteration C: keroutiao Beta Code: keroutia/w

English (LSJ)

prop. of horned animals, toss the horns: metaph., of persons, toss the head, give oneself airs, Ar.Eq.1344:—hence -ασμός, ὁ, hauteur, Phot.

German (Pape)

[Seite 1425] eigtl. von Stieren od. Hirschen, die Hörner, das Geweih drohend in die Höhe richten; ἀνωρτάλιζες κἀκερουτίας Ar. Equ. 1341, Schol. κεφαλὴν ἀνέτεινας, du warfst den Kopf in die Höhe, Phot. erkl. γαυριᾶν.

French (Bailly abrégé)

κερουτιῶ :
dresser ses cornes ; être orgueilleux.
Étymologie: κέρας.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

κερουτιάω [κερόεις] zijn hoorns opsteken, trots zijn.

Russian (Dvoretsky)

κερουτιάω: досл. вскидывать рога, перен. входить в задор, горячиться Arph.

Greek (Liddell-Scott)

κερουτιάω: κυρίως ἐπὶ κερασφόρων ζῴων, κινῶ βιαίως τὰ κέρατα πρὸς τὰ ἄνω, Λατ. cornua tollere· μεταφορ., ἐπὶ προσώπων ἀνυψούντων τὴν κεφαλὴν καὶ ἐπαιρομένων, Ἀριστοφ. Ἱππ. 1344. ― Καθ’ Ἡσύχ.: «κερουτιᾷ· γαυριᾷ. μετενήνεκται δὲ ἀπὸ τῶν ὑψαυχενούντων ταύρων»· ― ἐντεῦθεν, κερουτιασμός, ὁ, ὑψηλοφροσύνη, ἔπαρσις, Φώτ.

Greek Monotonic

κερουτιάω: (κέρας), κινώ βίαια τα κέρατα προς τα πάνω, Λατ. cornua tollere· μεταφ., λέγεται για πρόσωπα, επαίρομαι, κουνώ επιδεικτικά το κεφάλι, σε Αριστοφ.

Frisk Etymological English

Grammatical information: v.
Meaning: toss the horns, head (Ar. Eq. 1344).
Derivatives: κερουτιασμός (Phot.).
Origin: IE [Indo-European] [574] *ḱerh₂- head, horn
Etymology: Denomin. in -ιάω (cf. Schwyzer 732) from *κεροῦττα, real Attic for κεροῦσσα (S., E.), κερόεσσα (Anakr.) provided with horns (from κερόεις), adjunct of the deer; so prop. "behave like a κεροῦσσα (ἔλαφος)"? Wackernagel Gött. Nachr. 1914, 46 (Kl. Schr. 2, 1148), n. 1 (p. 47). On the formation - we expect *κερατ- - see Nussbaum, Head and Horn, 1986, 153.

Middle Liddell

κερουτιάω, κέρας
to toss the horns, Lat. cornua tollere: metaph. of persons, to toss the head, give oneself airs, Ar.

Frisk Etymology German

κερουτιάω: {keroutiáō}
Grammar: v.
Meaning: den Kopf hoch tragen (Ar. Eq. 1344)
Derivative: mit κερουτιασμός (Phot.).
Etymology: Denominativum auf -ιάω (vgl. Schwyzer 732) von *κεροῦττα, echt attisch für κεροῦσσα (S., E.), κερόεσσα (Anakr.) mit Hörnern versehen (von κερόεις), Beiwort des Hirsches; somit eig. "sich wie eine κεροῦσσα (ἔλαφος) benehmen". Wackernagel Gött. Nachr. 1914, 46 (Kl. Schr. 2, 1148), A. 1 (S. 47).
Page 1,832