κομπογιανίτης

From LSJ

Μισθὸς διδάσκει γράμματ', οὐ διδάσκαλος → Pretium docet te, non praeceptor, litteras → Der Lehrer lehrt das Lesen nicht, es ist der Lohn

Menander, Monostichoi, 337

Greek Monolingual

και κομπογιαννίτης, ο, θηλ. -ισσα
1. πρακτικός γιατρός, αρχικά της περιοχής Ζαγορίου της Ηπείρου
2. ψευτογιατρός, ψευτοεπιστήμονας
3. απατεώνας.
[ΕΤΥΜΟΛ. Πιθ. < κομπώνω «εξαπατώ» + γιαίνω γιατρεύω». Σύμφωνα με άλλη άποψη, η λ. προήλθε από κόμποςκομπόδεμα από βότανα») + Γιαννίτηςπρακτικός γιατρός από τα Γιάννενα»), από όπου και η γραφή με -νν-].