μετοίκησις

English (LSJ)

-εως, ἡ, = μετοικία (change of abode, removal, migration) 1,
A μ. τοῦ τόπου τοῦ ἐνθένδε εἰς ἄλλον τόπον Pl.Ap.40c; τὴν μ. τὴν ἐνθένδε ἐκεῖσε Id.Phd.117c, cf. Cat.Cod. Astr.7.110.
2 metaph., of the transmigration of souls, τὴν ἀρίστην μ. τὴν τοῦ ἀνθρώπου… λέοντα γίνεσθαι Ael.NA12.7.
II = μετοικία (settlement or residence in a foreign city) ΙΙ, Pl.Lg.850a.

German (Pape)

[Seite 161] ἡ, das Umziehen, Verändern des Wohnorts, ἡ μετ. ἡ ἐνθένδε ἐκεῖσε, Plat. Phaed. 117 c; auch μετοίκησις τῇ ψυχῇ τοῦ τόπου τοῦ ἐνθένδε εἰς ἄλλον τόπον, Apol. 40 c; Sp.

French (Bailly abrégé)

εως (ἡ) :
émigration.
Étymologie: μετοικέω.

Russian (Dvoretsky)

μετοίκησις: εως ἡ переселение (τοῦ τόπου τοῦ ἐνθένδε εἰς ἄλλον τόπον Plat.).

Greek (Liddell-Scott)

μετοίκησις: ἡ, = τῷ ἑπομ. Ι, μ. τοῦ τόπου τοῦ ἐνθένδε εἰς ἄλλον τόπον Πλάτ. Ἀπολ. 40C· τὴν μ. τὴν ἐνθένδε ἐκεῖσε ὁ αὐτ. ἐν Φαίδ. 117C.

Greek Monotonic

μετοίκησις: ἡ, = το επόμ.
I., σε Πλάτ.

English (Woodhouse)

change of abode, change of quarters