ομόσπορος
καλῶς γέ μου τὸν υἱὸν ὦ Στιλβωνίδη εὑρὼν ἀπιόντ' ἀπὸ γυμνασίου λελουμένον οὐκ ἔκυσας, οὐ προσεῖπας, οὐ προσηγάγου, οὐκ ὠρχιπέδισας, ὢν ἐμοὶ πατρικὸς φίλος → Ah! Is this well done, Stilbonides? You met my son coming from the bath after the gymnasium and you neither spoke to him, nor kissed him, nor took him with you, nor ever once felt his balls. Would anyone call you an old friend of mine?
Greek Monolingual
-η, -ο (Α ὁμόσπορος, -ον)
αυτός που γεννήθηκε από τους ίδιους γονείς
νεοελλ.
βοτ. (για φυτ. οργανισμό) αυτός που παράγει ενός είδους και όμοια σπόρια
αρχ.
1. (για την Ιοκάστη) κοινή σύζυγος δύο ανδρών
2. (για τον Οιδίποδα) αυτός που έχει την ίδια σύζυγο με άλλον («καὶ τοῦ πατρὸς ὁμόσπορός τε καὶ φονεύς», Σοφ.)
3. (το αρσ. και το θηλ. ως ουσ.) ὁ, ἡ ὁμόσπορος
ο αδελφός ή η αδελφή.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ομ(ο)- + -σπορος (< σπόρος < σπείρω), πρβλ. νεό-σπορος. Η λ. με τη νεοελλ. σημ. είναι αντιδάνεια, πρβλ. γαλλ. homospore].
