πεντασύλλαβος

German (Pape)

[Seite 557] fünfsylbig, Scholl., z. B. zu Ar. Ran. 899.

Greek (Liddell-Scott)

πεντᾰσύλλᾰβος: -ον, ὁ συνιστάμενος ἐκ πέντε συλλαβῶν, Σχόλ. εἰς Εὐρ. Ἑκάβ. 687, Ὀρ. 195. ― Ἐπίρρ. -βως, Εὐστ. εἰς Διον. ΙΙ. 431.

Greek Monolingual

-η, -ο / πεντασύλλαβος, -ον, ΝΑ
(για λέξεις, στίχους ή μετρικούς πόδες) αυτός που σύγκειται από πέντε συλλαβές
νεοελλ.
το αρσ. ως ουσ. ο πεντασύλλαβος
(μετρ.) ο στίχος που αποτελείται από πέντε συλλαβές και που, στη μορφή του δακτυλικού ή ιαμβικού, χρησιμοποιούσαν συχνά οι αρχαίοι Έλληνες ως τονική κατακλείδα στροφών.
επίρρ...
πεντασυλλάβως Μ
σε πέντε συλλαβές.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πεντα- + -σύλλαβος (< συλλαβή), πρβλ. δισύλλαβος].