ποιμαντήρ
From LSJ
ἀσκέειν, περὶ τὰ νουσήματα, δύο, ὠφελέειν, ἢ μὴ βλάπτειν → strive, with regard to diseases, for two things — to do good, or to do no harm | as to diseases, make a habit of two things — to help, or at least, to do no harm
English (LSJ)
ποιμαντῆρος, ὁ, = ποιμήν: metaph., νεῶν π., of pilots, S.Fr. 432.10(pl.).
German (Pape)
[Seite 651] ὁ, = ποιμήν, Soph. frg. 379.
Russian (Dvoretsky)
ποιμαντήρ: ῆρος ὁ Soph. = ποιμήν.
Greek (Liddell-Scott)
ποιμαντήρ: ῆρος, ὁ, = ποιμήν, Σοφ. Ἀποσπ. 379.
Greek Monolingual
-ῆρος, ὁ, Α
1. ποιμένας, βοσκός
2. μτφ. κυβερνήτης πλοίου, πλοηγός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ποιμαίνω + επίθημα -τήρ (πρβλ. σημαντήρ)].
