προδιαλύω
Δίκαιος ἐὰν ᾖς, πανταχοῦ τῷ τρόπῳ χρήσῃ νόμῳ († λαληθήσῃ) → Si iustus es pro lege tibi mores erunt → Bist du gerecht, ist dein Charakter dir Gesetz (wirst du in aller Munde sein)
English (LSJ)
A dissolve or break up before, τὰς τάξεις Plb.11.16.2; τὴν τῆν Plu.2.640e:—Pass., Arist.Pr.934b6.
2 relax previously, λεπτυνούσῃ διαίτῃ Gal.18(2).462.
3 dilute previously, ὕδατι Asclep.(?)ap.Gal.12.586.
4 mitigate first, Gal.14.693.
5 refute by anticipation, Lib.Decl.49 intr.5.
German (Pape)
[Seite 715] (s. λύω), vorher auflösen, προδιαλελυκότες τὴν τάξιν, Pol. 11, 16, 2.
French (Bailly abrégé)
1 dissoudre d'abord;
2 écarter ou entrouvrir auparavant, acc..
Étymologie: πρό, διαλύω.
Russian (Dvoretsky)
προδιαλύω:
1 ранее распускать, рассеивать (πνεῦμα προδιαλύεται Arst.): προδιαλελυκότες τὰς τάξεις Polyb. расстроив свои ряды, т. е. беспорядочной толпой;
2 ранее растворять (τὴν γῆν Plut.).
Greek (Liddell-Scott)
προδιαλύω: διαλύω πρότερον, τὴν τάξιν Πολύβ. 11. 16, 2· τὴν γῆν Πλούτ. 2. 640Ε. ― Παθ., Ἄριστ. Προβλ. 23. 28.
Greek Monolingual
Α
1. διαλύω ή διασπώ κάτι από πριν («προδιαλελυκότες τὰς τάξεις τῶν Λακεδαιμονίων», Πολ.)
2. χαλαρώνω προηγουμένως
3. αναλύω προηγουμένως
4. μετριάζω, μειώνω, αμβλύνω κάτι προηγουμένως
5. ανασκευάζω προκαταβολικά.
