τέθμιος

English (LSJ)

v. θέσμιος, τεθμός, v. θεσμός. τεθμοφούλαξ, v. θεσμοφύλαξ.

German (Pape)

[Seite 1079] dor. statt θέσμιος, festgesetzt, gesetzmäßig, herkömmlich; ἑορτὰν Ἡρακλέος τέθμιον, Pind. N. 11, 27; τέθμιόν μοί φαμι σαφέστατον εἶναι, I. 5, 20, das von mir aufgestellte Gesetz; sp. D., wie Opp. Cyn. 1, 450 u. Anth.

French (Bailly abrégé)

dor. c. θέσμιος.

Russian (Dvoretsky)

τέθμιος: дор. (= θέσμιος) установленный, (обще)принятый (ἑορτά Pind.).

Greek (Liddell-Scott)

τέθμιος: -ον, ἢ α, ον, Δωρ. ἀντὶ θέσμιος, τεθειμένος, ὡρισμένος, κανονικός, Λατ. solennis, ἑορτὴν Ἡρακλέος τέθμιον Πινδ. Ν. 11. 35· τέθμιαι ὧραι Καλλ. εἰς Ἀπόλλ. 87. ΙΙ. τέθμιον, τό, = τῷ ἑπομ., νόμος, Πινδ. Ι. 6 (5), 28, πρβλ. Καλλ. εἰς Ἄρτ. 174, εἰς Δήμ. 12, Ὀππ. Κυν. 1. 450.

English (Slater)

τέθμιος, -ον established by law πενταετηρίδ' ἑορτὰν Ἡρακλέος τέθμιον κωμάσαις (N. 11.27) n. s. pro subs., ὔμμε τ, ὦ χρυσάρματοι Αἰακίδαι, τέθμιόν μοι φαμὶ σαφέστατον ἔμμεν ῥαινέμεν εὐλογίαις law (I. 6.20)

Greek Monolingual

-ον, Α
(δωρ. τ.) βλ. θέσμιος.

Greek Monotonic

τέθμιος: -ον ή τέθμια, -ον, Δωρ. αντί θέσμιος, ορισμένος, κανονικός, Λατ. solenins, σε Πίνδ.· τέθμιον, τό, = το επόμ., στον ίδ.

Middle Liddell

τέθμιος, ον, [doric for θέσμιος
settled, regular, Lat. solennis, Pind.:— τέθμιον, ου, = τεθμός, Pind.