τρυφητής

English (LSJ)

τρυφητοῦ, ὁ, voluptuary, D.S.8.18, Ptol.Tetr.162, Ath.1.7a, Heph.Astr.1.1: also τρυφητίας, ου, ὁ, Hdn.Epim.137.

German (Pape)

ὁ, der Schwelger, Weichling, Wollüstling, Sp., wie Ath. I.7a.

Russian (Dvoretsky)

τρῠφητής: οῦ ὁ изнеженный человек, сибарит Diod.

Greek (Liddell-Scott)

τρῠφητής: -οῦ, ὁ, διερχόμενος τὸν ἑαυτοῦ βίον ἐν τρυφαῖς, ἔκδοτος εἰς τρυφήν, φιλήδονος, ἀκόλαστος, Διοδ. Ἐκλογ. 549. 82, Ἀθήν. 7Α· ὡσαύτως τρυφητίας, ου, ὁ, Ἡρῳδιαν. Ἐπιμ. 137, Κ. Μανασσ. Χρον. 6692.

Greek Monolingual

ὁ, Α τρυφῶ
1. άτομο που ζει άνετη και πολυτελή ζωή
2. έκδοτος στις σαρκικές απολαύσεις, φιλήδονος.