ἐμπίτνω
English (LSJ)
poet. for ἐμπίπτω, fall upon, εἰς ὅμιλον B.9.24; τινί A. Ag.1468 (lyr.), Supp.120 (lyr.), cf. S.Aj.58.
Spanish (DGE)
I intr.
1 caer sobre, abatirse c. dat. δαῖμον, ὃς ἐμπίτνεις δώμασι divinidad que te abates sobre el palacio A.A.1468, cf. 1175, B.10.24.
2 dar contra, golpear c. dat. πολλάκι δ' ἐμπίτνω ξὺν λακίδι λινοσινεῖ Σιδονίᾳ καλύπτρᾳ una y otra vez doy contra mi velo sidonio con golpe que rasga el lino A.Supp.120, 131.
II tr. atacar ἄλλοτ' ἄλλον ἐμπίτνων στρατηλατῶν S.Ai.58.
German (Pape)
[Seite 813] (richtiger als ἐμπιτνέω, vgl. πίτνω), = ἐμπίπτω; δαῖμον ἐμπίτνεις δώμασι Aesch. Ag. 1447. 1148; Soph. Ai. 58, vom feindlichen Anfallen.
French (Bailly abrégé)
mieux que ἐμπιτνέω;
seul. prés;
c. ἐμπίπτω.
Étymologie: ἐν, πίτνω.
Russian (Dvoretsky)
ἐμπίτνω: Aesch., Soph. = ἐμπίπτω 3, 5, 7.
Greek (Liddell-Scott)
ἐμπίτνω: ποιητ. ἀντὶ τοῦ ἐμπίπτω, Δαῖμον, ὡς ἐμπίτνεις δώμασι Αἰσχύλ. Ἀγ. 1468, Ἱκ. 120, Σοφ. Αἴ. 58· ἐς ἵππιον ἐμπίτνων ὅμιλον Βακχυλ. 9. 24 (Blass)· πρβλ. πίτνω.
English (Slater)
ἐμπίτνω (ἐμπίπτων: aor. ἔμπετες, ἔμπεσε; ἐμπεσεῖν.)
a fall upon c. dat. τέτρασι δ' ἔμπετες ὑψόθεν σωμάτεσσι of a wrestler (P. 8.81) βαρὺ δέ σφιν Ἀχιλεὺς ἔμπεσε, χαμαὶ καταβαὶς ἀφ' ἁρμάτων (Hermann: ἔμπεσ' Ἀχιλεὺς codd.) (N. 6.51)
b attack (with words) εἰ δέ τις ἔνδον νέμει πλοῦτον κρυφαῖον, ἄλλοισι δ' ἐμπίπτων γελᾷ (ἐμπίτνων coni. Schr., “nam πίπτω non est apud P.”) (I. 1.68)
c light upon, i. e. be exposed to c. dat. αἴθωνι πρὶν ἁλίῳ γυῖον ἐμπεσεῖν (N. 7.73)
Greek Monolingual
Greek Monotonic
ἐμπίτνω: ποιητ. αντί ἐμπίπτω, πέφτω πάνω σε, ρίχνομαι, τινί, σε Αισχύλ., Σοφ.
Lexicon Thucydideum
incidere, to encounter, fall in with, 2.76.4,
coniici, demitti, to be hurled, be let down, 7.87.2,
Transl. translate incidere, to encounter, fall in with (de morbo concerning disease), 2.48.2, 2.49.4, [vulgo commonly ἐνέπιπτε] 2.53.4 (de morte concerning death), 2.61.2,
de terrore, concerning terror 2.91.4, 4.34.2, 7.80.3,
de aliis rebus, concerning other matters 4.28.5, 6.24.3.