ἐντινάσσω

English (LSJ)

A hurl against, δοκόν τινι D.L.6.41, cf. LXX 1 Ma.2.36, 2 Ma.4.41, Aesop.357:—Pass., to be shaken, aor. 2 ἐνετινάγη PFlor.163.3 (iii A. D.).
II intr., collide with (nisi leg. ἐκτινάσσω (q.v.)), εἰς τοὺς πλησίον ἵππους Ael.Tact.19.2.

Spanish (DGE)

• Morfología: [pas. aor. ind. ἐνετινάγη SB 9468.3 (III d.C.)]
I tr.
1 c. ac. de cosa tirar, arrojar, lanzar violentamente con ánimo de golpear οὐδὲ λίθον ἐνετίναξαν αὐτοῖς LXX 1Ma.2.36, cf. 2Ma.4.41, ἑαυτὴν τῷ πίνακι ἐντινάξασα de una paloma sedienta, Aesop.217.1, ἐνετίναξε αὐτῇ αὐτά (un pendiente y un anillo) SB 9882.re.2.3 (II/III d.C.), en v. pas. ἐντιναχθήσονταί σοι αἱ θύραι se te dará con la puerta Epict.Ench.33.13
•abs. golpear, dar un golpe εἷς τῶν ὄνων ἐνετίναξεν ἐπὶ τὸ ... ἀντικνήμιον uno de los burros le soltó una coz en la espinilla, PFouad 2.12 (I d.C.) PFouad 28.12 (I d.C.)
•dud. soltar, deshacerse de, poner en circulación monedas defectuosas PYale 79.22 (II d.C.).
2 agitar o blandir contra αὐτῷ δοκόν D.L.6.41.
3 c. ac. de pers. y dat. instrum. sacudir, golpear λίθῳ με ἐνετίναξεν κατὰ τῆς κεφαλῆς POxy.2672.17 (III d.C.), en v. pas. ξύλῳ Iust.Phil.2Apol.2.3 (var. en Eus.HE 4.16.3)
•empujar, zarandear violentamente, en v. pas. ἐνετινάγη οὐκ ὀλίγ[ον] ὑπὸ τοῦ ἀδελφοῦ μου SB 9468.3 (III d.C.).
II intr.
1 chocar, encontrarse, golpearse contra τὸ ζῷον εἰς τοὺς πλησίον ἵππους ἐντινάσσον al chocar el animal contra los caballos cercanos Ael.Tact.19.2, cf. Apoc.En.89.43.
2 fig. sufrir sacudidas ψυχὴ ... ἐντινάσσει τοῖς πάθεσι τοῖς σωματικοῖς Corp.Herm.10.8.

German (Pape)

[Seite 856] hinein-, daraufstoßen, -schlagen; δοκόν D. L. 6, 42; a. Sp.

Russian (Dvoretsky)

ἐντῐνάσσω: стряхивать: ἐντινάξαι τινὶ δοκόν Diog. L. задеть кого-л. балкой.

Greek (Liddell-Scott)

ἐντινάσσω: ῥίπτω τι ἐπάνω εἴς τινα, πρὸς τὸν ἐντινάξαντα αὐτῷ τὴν δοκὸν Διογ. Λ. 6. 41· τινί τι Ἑβδ. (Α΄ Μακκ. Β΄, 36, πρβλ. Β΄ Δ΄, 41). ― Παθ., ἐπιπίπτω ἐφορμῶ, Εὐστ. Πονημάτ. 155. 47.

Greek Monolingual

ἐντινάσσω (AM)
1. εκσφενδονίζω κάτι εναντίον κάποιου
2. επιτίθεμαι.