ἐποφείλω
θεὸς δ' ἁμαρτάνουσιν οὐ παρίσταται → God doesn't stand by those who do wrong → A peccatore sese numen segregat → Ein Gott steht denen, die da freveln, niemals bei
English (LSJ)
owe still, φόρους Th.8.5, cf. D.C.51.21:—Pass., τόκος ἐποφειλόμενός τισι Id.42.51.
German (Pape)
[Seite 1011] (s. ὀφείλω), noch dazu, darüber schuldig sein, schuldig bleiben, τοὺς φόρους οὐ δυνάμενος πράσσεσθαι ἐπωφείλησε, da er den Tribut nicht eintreiben konnte, blieb der Pächter ihn schuldig, Thuc. 8, 5; öfter bei D. Cass., auch pass. τὸ ἐποφειλόμενον u. ἐποφειληθέν.
French (Bailly abrégé)
ao. ἐπώφλησα;
devoir en outre.
Étymologie: ἐπί, ὀφείλω.
Russian (Dvoretsky)
ἐποφείλω: оставаться еще должным: οἱ φόροι, οὓς ἐπωφείλησεν Thuc. подати, которые (сатрап Тиссаферн) был еще должен (царю Дарию).
Greek (Liddell-Scott)
ἐποφείλω: ὀφείλω προσέτι ἢ ἀκόμη, τι Θουκ. 8. 5. ― Παθ., τόκος ἐποφειλόμενός τισι Δίων Κ. 42. 51.
Greek Monolingual
Greek Monotonic
ἐποφείλω: οφείλω, χρωστώ επιπλέον ή συμπληρωματικά, σε Θουκ.
Middle Liddell
to owe besides or still, Thuc.
Lexicon Thucydideum
debere (reliqua), to owe (the rest), 8.5.5 (de Tissapherne concerning Tissaphernes).
