ἐχθαρτέος

English (LSJ)

α, ον, to be hated, S.Aj. 679.

French (Bailly abrégé)

α, ον :
adj. verb. de ἐχθαίρω.

German (Pape)

Adj. verb. ab ἐχθαίρω.

Russian (Dvoretsky)

ἐχθαρτέος: [adj. verb. к ἐχθαίρω заслуживающий ненависти, которого нужно ненавидеть (ὁ ἐχθρός Soph.).

Greek (Liddell-Scott)

ἐχθαρτέος: -α, -ον, ῥημ. ἐπίθ. τοῦ ἐχθαίρω, ὃν δεῖ ἐχθαίρειν, μισεῖν, ἀξιομίσητος, Σοφ. Αἴ. 679.

Greek Monolingual

ἐχθαρτέος, -α, -ον (Α) εχθαίρω
(ρηματ. επίθ. του εχθαίρω) αυτός που πρέπει να μισείται.

Greek Monotonic

ἐχθαρτέος: -α, -ον, ρημ. επίθ., αξιομίσητος, σε Σοφ.

Middle Liddell

ἐχθαρτέος, η, ον verb. adj.]
to be hated, Soph.