ἔγχωρος

English (LSJ)

ἔγχωρον, (> χώρα) = ἐγχώριος (in the country, of the country, true-born, local, inhabitant), S. Ph. 692 (lyr.), OC 125 (lyr.), Lyc. 509, etc. ; φάσματα S. Ichn. 322 (lyr.).

Spanish (DGE)

-ον
del país, local λαοί A.Supp.976, ὁ πρέσβυς S.OC 125, φάσματα S.Fr.314.330, νόμοις ἕπεσθαι τοῖσιν ἐγχώροις καλόν S.Fr.937, cf. Men.Mon.518, θάμβος ἐγχώροις μέγα Lyc.509
•subst. ὁ ἔ. habitante del país, lugareño οὐδέ τιν' ἐγχώρων κακογείτονα S.Ph.692.

German (Pape)

[Seite 715] dasselbe, Soph. Phil. 687 O. C. 125 u. sp. D., wie Lycophr. 509.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
c. ἐγχώριος.

Russian (Dvoretsky)

ἔγχωρος: Soph. = ἐγχώριος I.

Greek (Liddell-Scott)

ἔγχωρος: -ον, (χώρα) = τῷ προηγ., Σοφ. Φ. 692, Ο. Κ. 125.

Greek Monolingual

ἔγχωρος, -ον (Α)
1. εγχώριος
2. επιχώριος.

Greek Monotonic

ἔγχωρος: -ον (χώρα), = το προηγ., σε Σοφ.

Middle Liddell

ἔγ-χωρος, ον χώρα = ἐγχώριος, Soph.]