ἱππαλεκτρυών

English (LSJ)

-όνος, ὁ, horsecock, gryphon, horse-cock, tawny gryphon, hippalectryon, hippalektryon, a fabulous animal in A.Fr.134, cf. Ar.Ra.932, Av. 800.

German (Pape)

[Seite 1257] όνος, ὁ, Roßhahn, ein Fabelthier auf persischen Teppichen, Ar. Ran. 937 aus Aesch. (vgl. Schol.), Av. 800 Pax 1177.

French (Bailly abrégé)

όνος (ὁ) :
animal fantastique, moitié cheval moitié coq.
Étymologie: ἵππος, ἀλεκτρυών.

Russian (Dvoretsky)

ἱππᾰλεκτρῠών: όνος ὁ гиппалектрион, конепетух (баснословное животное, род грифона) Aesch., Arph.

Greek (Liddell-Scott)

ἱππᾰλεκτρῠών: -όνος, ὁ, ἵππος καὶ ἀλεκτρυών, γρύψ, μυθῶδές τι ζῷον ἐν Αἰσχύλ. (Ἀποσπ. 137) παρὰ Σχολ. ἐν Ἀριστοφ. Εἰρ. 1177, πρβλ. Βατρ. 937, 959, Ὄρν. 800. - Καθ’ Ἡσύχ.: «ἱππαλεκτρυών· τὸν μέγαν ἀλεκτρυόνα, ἢ τὸν γραφόμενον ἐν τοῖς Περσικοῖς περιστρώμασι, γράφονται δὲ οἷον γρῦπες. ἔνιοι γῦπα».

Greek Monolingual

ο (Α ἱππαλεκτρυών, -όνος)
μυθολογικό ζώο που παριστανόταν με σώμα, κεφάλι και μπροστινά πόδια ίππου και φτερά πετεινού.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἵππος + ἀλεκτρνών «κόκορας»].

Greek Monotonic

ἱππᾰλεκτρῠών: -όνος, ὁ, ίππος και κόκορας μαζί, γρύπας, μυθικό ζώο, σε Αισχύλ.

Middle Liddell

ἱππᾰλεκτρῠών, όνος,
a horse-cock, gryphon, a fabulous animal, Aesch.

Wikipedia EN

A hippalectryon or hippalektryon (Greek: ἱππαλεκτρυών), is a type of fantastic hybrid creature of Ancient Greek folklore, half-horse (front) and half-rooster (hind), including the tail, wings and hind legs. Its colour varies between yellow and reddish. No myths related to it are currently known.

The oldest representation currently known dates back to the 9th century BCE, and the motif grows most common in the 6th century, notably in vase painting and sometimes as statues, often shown with a rider. It is also featured on some pieces of currency. A few literary works of the 5th century mention the beast, most notably Aeschylus and Aristophanes, who used it as one of his favourite insults.

The precise function of the Hippalectryon remains a mystery; as an apotropaic and prophylactic animal, it might have been dedicated to Poseidon and tasked to protect ships. Other studies interpret it as a grotesque beast to amuse children, or a simple fantastic decorative element without any specific function.

Wikipedia EL

Ο ιππαλεκτρυών (αρχαία ελληνικά: ἱππαλεκτρυών) ήταν ένα φανταστικό υβριδικό ον της ελληνικής μυθολογίας και λαογραφίας. Το πλάσμα αυτό ήταν στο εμπρόσθιο μισό του άλογο και στο πίσω μισό του κόκκορας, με την ουρά, τα φτερά και τα πόδια ενός κόκκορα. Το χρώμα που τού αποδίδεται ήταν μεταξύ του κίτρινου και του κοκκινωπού. Δεν υπάρχουν συγκεκριμένοι μύθοι που να συνδέονται με τον ιππαλεκτρυόνα.

Η αρχαιότερη γνωστή αναπαράσταση ιππαλεκτρυόνα χρονολογείται από τον 9ο αιώνα π.Χ., ενώ το μοτίβο γίνεται πολύ συνηθισμένο κατά τον 6ο αιώνα π.Χ., ιδίως στην αγγειογραφία και κάποτε ως αγαλματίδια, συχνά φέροντα αναβάτη. Απεικονίζεται επίσης σε νομίσματα. Μερικά λογοτεχνικά έργα του 5ου αιώνα π.Χ. αναφέρουν τον ιππαλεκτρυόνα, κυρίως έργα του Αισχύλου και του Αριστοφάνη.

Ο ακριβής ρόλος του ιππαλεκτρυόνα παραμένει άγνωστος. Ως αποτροπαϊκό ζώο, ίσως να ήταν αφιερωμένο στον θεό Ποσειδώνα και να πίστευαν ότι προστάτευε τα πλοία. Σύμφωνα με άλλους μελετητές, ήταν ένα γκροτέσκο πλάσμα για να διασκεδάζει τα παιδιά ή και ένα απλό φανταστικό διακοσμητικό στοιχείο χωρίς κάποια ειδική σημασία ή ρόλο.

Wikipedia DE

Ein Hippalektryon (altgriechisch ἱππαλεκτρυών hippalektryṓn, von ἵππος híppos, deutsch ‚Pferd‘ und ἀλεκτρυών alektryōn, deutsch ‚Hahn‘) ist in der griechischen Mythologie ein Mischwesen aus Pferd und Hahn.

Wikipedia ES

El hipalectrión (ἱππαλεκτρυών / hippalektryṓn)​ es una criatura híbrida fantástica de la mitología griega. La parte anterior de su cuerpo era la de un caballo, y su parte posterior de un gallo, alas, cola y patas incluidas. Tenía un plumaje amarillo o rojo según las traducciones. Los mitos y leyendas asociados se desconocen.

Esta criatura poco común aparece en cerca de 85 objetos de arte griegos conocidos hasta comienzos del siglo XXI. El más antiguo data del siglo IX a. C. Se encuentra con frecuencia en el siglo VI a. C. en la cerámica griega, y más raramente en la escultura, montado por un joven caballero desarmado. Probablemente adornó piezas de monedas griegas. En el siglo V a. C., es mencionado por el dramaturgo ateniense Esquilo y sobre todo por el comediógrafo Aristófanes, que lo empleaba como una de sus injurias preferidas.

Su función sigue siendo algo misterioso, como un animal apotropaico y profiláctico, podría haber sido consagrado a Poseidón y encargado de proteger a los buques. Otros estudios lo ven como una bestia grotesca para entretener a los niños, o como una simple decoraración fantástica sin una función determinada.

Wikipedia FR

L’hippalectryon ou hippalektryon (en grec ancien ἱππαλεκτρυών / hippalektruốn) est une créature hybride fantastique de la Grèce antique. Sa partie antérieure est celle d'un cheval et sa partie postérieure celle d'un coq, ailes, queue et pattes comprises. Il porte un plumage jaune ou roux selon les traductions. Les mythes et légendes qui pourraient lui être rattachés restent inconnus.

Cette créature peu commune apparaît sur une centaine d'objets d'art antique grecs, le plus ancien datant du ixe siècle av. J.-C. On le retrouve plus fréquemment au vie siècle av. J.-C. dans la peinture sur vase ou plus rarement en sculpture, monté par un jeune cavalier désarmé. Il orne probablement quelques pièces de monnaie antiques. Au ve siècle av. J.-C., il est mentionné par Eschyle et surtout par Aristophane, qui en fait l'une de ses injures préférées.

Sa fonction demeure assez mystérieuse : comme bête apotropaïque et prophylactique, il pourrait avoir été consacré à Poséidon et chargé de protéger les navires; d'autres études y voient une bête grotesque amusant les enfants, ou une simple décoration fantastique sans fonction particulière.

Wikipedia IT

L'ippogallo è una creatura ibrida fantastica della mitologia greca, metà cavallo e metà gallo.

Sebbene la più antica rappresentazione oggi conosciuta risalga al IX secolo a.C., il motivo diventa comune nel VI secolo a.C., in particolare nella pittura vascolare e, talvolta, nella scultura, generalmente in associazione con un giovane cavaliere. Viene citato in alcune opere letterarie del V secolo a.C., senza che i miti ad esso collegati siano ancora noti.