Valerius Maximus, De Factis Dictisque
English > Greek (Woodhouse)
Βάρκη, ἡ.
of Barca, adj.: Βαρκαῖος.
Latin > German (Georges)
(2) Barca2, ae, m. (Βάρκας, von קרב Blitz od. blitzendes Schwert), der Stammvater der später so berühmten barkischen Familie in Karthago, zu der Hamilkar u. Hannibal gehörten: dah. Beiname des Hamilkar, Nep. Ham. 1, 1. – Dav.: A) Barcaeus, a, um, barcisch, iuvenis, Hannibal, Sil. 10, 354. – B) Barcīnus, a, um, barcinisch, des Barkas od. der Barciner, familia, factio, Liv.: poet., clades, die Schlacht am Metaurus (i. J. 207 v. Chr.), in der Hasdrubal besiegt u. getötet wurde, Sidon.: subst., Barcīnī, ōrum, m. = die Barciner, das barcinische Haus, die barcinische Familie, Liv.
Spanish > Greek
Βάρκη, Βάρκας
⇢ Look up in:
Google | Wiktionary | Wikcionario | RAE.es
Wikipedia EN
Hamilcar Barca or Barcas (Punic: 𐤇𐤌𐤋𐤒𐤓𐤕𐤟𐤁𐤓𐤒, Ḥomilqart Baraq; c. 275–228 BC) was a Carthaginian general and statesman, leader of the Barcid family, and father of Hannibal, Hasdrubal and Mago. He was also father-in-law to Hasdrubal the Fair.
Hamilcar commanded the Carthaginian land forces in Sicily from 247 BC to 241 BC, during the latter stages of the First Punic War. He kept his army intact and led a successful guerrilla war against the Romans in Sicily. Hamilcar retired to Carthage after the peace treaty in 241 BC, following the defeat of Carthage. When the Mercenary War broke out in 239 BC, Hamilcar was recalled to command and was instrumental in concluding that conflict successfully. Hamilcar commanded the Carthaginian expedition to Spain in 237 BC, and for eight years expanded the territory of Carthage in Spain before dying in battle in 228 BC. He may have been responsible for creating the strategy which his son Hannibal implemented in the Second Punic War to bring the Roman Republic close to defeat.
Wikipedia EL
Ο Αμίλκας Βάρκας, φοινικικά: 𐤇𐤌𐤋𐤒𐤓𐤕𐤟𐤁𐤓𐤒 [Ḥomilqart Baraq] (π. 275 - 228 π.Χ.) ήταν Καρχηδόνιος στρατηγός και πολιτικός, αρχηγός της οικογένειας των Βάρκα, και πατέρας των Αννίβα, Ασδρούβα και Μάγο. Ήταν επίσης ο πεθερός του Ασδρούβα του Ωραίου.
Ο Αμίλκας διοίκησε τις καρχηδονιακές χερσαίες δυνάμεις στη Σικελία από το 247 π.Χ. έως το 241 π.Χ., κατά τη διάρκεια των τελευταίων σταδίων του Α΄ Καρχηδονιακού Πολέμου. Κράτησε τον στρατό του ανέπαφο, και οδήγησε έναν επιτυχημένο ανταρτοπόλεμο κατά των Ρωμαίων στη Σικελία. Ο Αμίλκας αποσύρθηκε στην Καρχηδόνα μετά τη συνθήκη ειρήνης το 241 π.Χ., που συνήφθη με την ήττα της Καρχηδόνας. Όταν ξεκίνησε ο Πόλεμος των Μισθοφόρων το 239 π.Χ., ο Αμίλκας ανακλήθηκε στη διοίκηση, και ήταν καθοριστικός παράγοντας για την επιτυχή ολοκλήρωση αυτής της σύγκρουσης. Ο Αμίλκας διοίκησε την αποστολή των Καρχηδονίων στην Ιβηρική το 237 π.Χ., και για οκτώ χρόνια επέκτεινε το έδαφος της Καρχηδόνας στην Ιβηρική, πριν αποβιώσει στη μάχη το 228 π.Χ. Μπορεί να ήταν υπεύθυνος για τη δημιουργία της στρατηγικής, που ο γιος του Αννίβας υλοποίησε στον Β΄ Καρχηδονιακό Πόλεμο, για να φέρει τη Ρωμαϊκή Δημοκρατία κοντά στην ήττα.
