Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

consequens

From LSJ

Ἔοικα γοῦν τούτου γε σμικρῷ τινι αὐτῷ τούτῳ σοφώτερος εἶναι, ὅτι ἃ μὴ οἶδα οὐδὲ οἴομαι εἰδέναι → I seem, then, in just this little thing to be wiser than this man at any rate, that what I do not know I do not think I know either

Plato, Apology 21d

Latin > English

consequens consequentis N N :: (logical) consequence; analogy?; (strange form, Cicero uses as neuter)
consequens consequens consequentis (gen.), consequentior -or -us, consequentissimus -a -um ADJ :: subsequent/later; as a logical consequence; reasonable/consistent; analogous

Latin > English (Lewis & Short)

consĕquens: entis, v. consequor, P. a.

Latin > French (Gaffiot 2016)

cōnsĕquēns,¹³ entis, part. prés. de consequor pris adjt,
1 [gramm.] bien construit : non consequens Cic. Part. 18, contraire à la construction
2 a) connexe : pro verbo proprio subicitur aliud, quod idem significet, sumptum ex re aliqua consequenti Cic. Or. 92, au mot propre on en substitue un autre, qui ait le même sens, pris à qq. idée voisine ; b) ce qui suit logiquement : quid cuique consequens sit quidque contrarium Cic. Or. 115, [savoir] ce qui se rattache logiquement à un objet et ce qui est en contradiction avec lui (Fin. 4, 55) || consequentia Cic. Or. 16, les conséquences logiques (de Or. 2, 166 ; Leg. 1, 45) || consequens est avec prop. inf. Cic. Tusc. 5, 18, il s’ensuit logiquement que || consequens est avec ut subj., il est raisonnable, logique que : Cic. Leg. 1, 15 ; [avec prop. inf.] Quint. 5, 10, 77.

Latin > German (Georges)

cōnsequēns, quentis, PAdi. (consequor), in richtiger Folge stehend, a) (als gramm. t. t.) folgerecht = richtig konstruiert, in coniunctis (verbis), quod non est consequens (das Konstruktionswidrige), vituperandum est, Cic. part. or. 18. – im Superl., consequentissima ratio est m. folg. Akk. u. Infin., Rufin. interpr. Orig. in num. hom. 12. p. 72 Lomm. – b) (als philos. t. t.) = ἀκόλουθος, folgerecht, α) übh. = vernunftgemäß, angemessen, consequens est m. folg. ut u. Konj., quoniam scriptum est a te de optimo rei publicae statu, consequens esse videtur, ut scribas tu idem de legibus, Cic. de legg. 1, 15: u. quid consequentius, quam ut ipse sit caritas, qui etc., Augustin. de trin. 15, 19 extr. – m. folg. Acc. u. Infin., consequens est eos invitos non potuisse retineri, Quint. 5, 10, 77. – m. folg. Infin., atque quidem consequens fuerat sic dicere, Gell. 1, 4, 7; vgl. Ulp. dig. 43, 24, 15. § 12. – β) folgerecht = notwendig logisch folgend, Cic. de or. 2, 215: nihil tam est consequens (folgt so notwendig aufeinander) quam narrationi probatio, Quint. 4, 3, 5. – u. consequens est m. folg. ut u. Konj., es ist folgerecht, die (notwendige) Folge, folgt (notwendig), et quomodo hoc sit consequens illi, sic illud huic, ut etc., Cic. Tusc. 5, 18 (u. so oft bei Lact., s. Bünem. zu 1, 3, 9). – m. folg. Acc. u. Infin., hoc probato consequens est beatam vitam virtute esse contentam, ibid. – u. subst., cōnsequēns, quentis, n., die Folge, Folgerung, der Folgesatz (Ggstz. antecedens), Cic. de fin. 4, 68: Plur., Cic. Tusc. 5, 24 u.a. Quint. 5, 10, 2.