Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

gemmo

From LSJ

Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη → The first and best victory is to conquer self.

Plato, Laws, 626e

Latin > English

gemmo gemmare, gemmavi, gemmatus V INTRANS :: bud, come into bud, put out buds

Latin > English (Lewis & Short)

gemmo: āvi, ātum, 1, v. n. and
I a. gemma.
I (Acc. to gemma, I.) To put forth buds, to bud or gem: id fit antequam gemmare Aut florere quid incipit, Varr. R. R. 1, 40, 4; Col. 4, 27, 1: gemmare vites, luxuriem esse in herbis, laetas segetes etiam rustici dicunt, Cic. de Or. 3, 38, 155; id. Or. 24, 81 (cf.: necessitate rustici gemmam in vitibus dicunt, Quint. 8, 6, 6); v. gemma init.—In the part. pres.: gemmantem oculum caecare, Col. 4, 24, 16: vinea, Plin. 17, 22, 35, § 188: sarmenta, Pall. Febr. 32: surculi rosarum, id. Nov. 11; for which in the part. perf.: melius proveniet, si ponendus ramus gemmata jam matre sumatur, Pall. Mart. 10, 2.—
II (Acc. to gemma, II.; poet. and in post-Aug. prose).
   A Neutr., to be adorned with precious stones, to sparkle with gems.
   1    Lit. (only in the part. pres.): gemmantia sceptra, Ov. M. 3, 264: gemmantia litora, Manil. 4, 652.—
   2    Transf., to glitter, sparkle, like gems: herbae gemmantes rore recenti, Lucr. 2, 319; 5, 461: gemmantes explicat alas (pavo), Mart. 13, 70; cf.: pinnae caudae (pavonis), Col. 8, 11, 8; Pall. 1, 28, 2 (see also gemma, II. 2. c. and gemmeus, II. B.): memphites (lapis) gemmantis naturae, Plin. 36, 7, 11, § 56.

Latin > French (Gaffiot 2016)

gemmō,¹⁵ āvī, ātum, āre (gemma), intr.,
1 être couvert de pierres précieuses : Ov. M. 3, 264 || [fig.] herbæ gemmantes rore recenti Lucr. 2, 319, les brins d’herbe que diamante la rosée nouvelle, cf. 5, 461
2 bourgeonner [en parl. de la vigne], gemmer : Cic. de Or. 3, 155.

Latin > German (Georges)

gemmo, āvī, ātum, āre (gemma), I) Knospen-, Augen hervortreiben, -ansetzen, Scriptt. r. r. u. Cic. – II) mit Edelsteinen besetzt sein, von Edelsteinen funkeln, A) eig.: sceptra gemmantia, Ov. met. 3, 264. – B) übtr., wie Edelsteine funkeln, -glänzen, herbae gemmantes rore recenti, Lucr.: alae gemmantes pavonis, Mart.

Latin > Chinese

gemmo, as, are. n. :: 發芽發光