litigium
Δεῖ τοὺς φιλοῦντας πίστιν, οὐ λόγους ἔχειν → Non bene stat intra verba amicorum fides → Vertrauen müssen Freunde sich, viel reden nicht
Latin > English (Lewis & Short)
lītĭgĭum: i, n. litigo,
I a dispute, quarrel, strife (ante-class.): nam ego aliquid contrahere cupio litigii inter eos duos, Plaut. Cas. 3, 2, 31: cum viro litigium natum, id. Men. 5, 2, 15: litigium tibist cum uxore, id. ib. 1, 2, 42.—
II Esp., litigation: litigii seminarium propagare, Vet. Jurec. Consult. 7, 1 Huschke.
Latin > French (Gaffiot 2016)
lītĭgĭum,¹⁶ ĭī, n. (litigo), contestation, querelle, dispute : Pl. Men. 151 ; 755 ; Cas. 561.
Latin > German (Georges)
lītigium, iī, n. (litigo), ein bißchen Streit, -Zank, litigium tibi est cum uxore, Plaut. Men. 151: credo cum viro litigium natum esse aliquod, Plaut. Men. 765: nam ego aliquid contrahere cupio litigi inter eos duos, Plaut. Cas. 561: praevidit malorum filiorum futura litigia, Augustin. serm. 265, 7: occasionem finiendi litigii iam dudum quaerit, Donat. Ter. eun. 4, 7, 39: ferox atque inquies linguam litigiis exercet? Boëth. cons. phil. 4, 3. p. 79, 32 Obb.: paucis litigia nodosa dissolvit, Cassiod. var. 11, 1, 8.
Latin > Chinese
litigium, ii. n. :: 争訟
