κυρίαρχος
From LSJ
καλῶς δρῶν ἐξαμαρτεῖν μᾶλλον ἢ νικᾶν κακῶς → I would prefer to fail with honor than to win by evil | I prefer to fail by acting rightly rather than win by acting wrongly | Better fail by doing right, than win by doing wrong (Sophocles, Philoctetes 95)
Greek Monolingual
-η, -ο
1. αυτός που έχει την εξουσία, το δικαίωμα της απόλυτης εξουσίας και αυτοδιάθεσης, απόλυτος κύριος (α. «κυρίαρχος λαός» β. «κυρίαρχο κράτος» — κράτος του οποίου η κυβέρνηση δεν υπόκειται στον έλεγχο ή στην κηδεμονία άλλης κυβέρνησης, ανεξάρτητο κράτος)
2. (για πολιτείες) αυτός που έχει την επικυριαρχία σε έναν λαό ή σε μια χώρα
3. το αρσ. ως ουσ. ο κυρίαρχος
εξουσιαστής, δεσπότης.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κύριος + -άρχος].
