λιθίδιον
ἀνήρ τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ προσκολληθήσεται → a man cleaves each to his fellow, each to one's fellow
English (LSJ)
τό, Dim. of λίθος,
A pebble, gem, Pl.Phd. 110d, Arist.Pr. 934b22, Plu.2.979b, Luc.Hist.Conscr.4.
2 gravel in the urine, Hp. Coac.578 (pl.); stone in the bladder, Paul.Aeg.6.60 (sg.).
German (Pape)
[Seite 44] τό, dim. von λίθος, Steinchen, Plat. Phaed. 110 d u. Sp., wie Luc. hist. conscrib. 4. Auch Edelstein, Clem. Al. – Vom Blasenstein, Hippocr.
French (Bailly abrégé)
ου (τό) :
petite pierre ; particul.
1 pierre, calcul vésical;
2 pierre précieuse.
Étymologie: λίθος.
Russian (Dvoretsky)
λῐθίδιον: (ῐδ) τό камешек Plat., Arst., Luc.
Greek (Liddell-Scott)
λῐθίδιον: τό, ὑποκορ. τοῦ λίθος, «λιθάρι», «χαλίκι», Πλάτ. Φαίδων 110D, Ἀριστ. Προβλ. 23. 29. 2) λίθος ἐν τῇ κύστει, Ἱππ. Κωακ. Προγν. 215.
Greek Monolingual
λιθίδιον, τὸ (ΑM) λίθος
μσν.
λίθος στην ουροδόχο κύστη
αρχ.
1. λιθάρι, πετραδάκι
2. πολύτιμος λίθος («τὰ ἐνδάδε λιθίδια εἶναι ταῦτα τὰ ἀγαπώμενα μόρια, σάρδιά τε καὶ ἰάσπιδας καὶ σμαράγδους», Πλάτ.)
3. άμμος στα ούρα.
Greek Monotonic
λῐθίδιον: τό, υποκορ. του λίθος, λιθαράκι, χαλίκι, σε Πλάτ.
Middle Liddell
λῐθίδιον, ου, τό, [Dim. of λίθος
a pebble, Plat.
