Εὐφήμει, ὦ ἄνθρωπε· ἁσμενέστατα μέντοι αὐτὸ ἀπέφυγον, ὥσπερ λυττῶντά τινα καὶ ἄγριον δεσπότην ἀποδράς → Hush, man, most gladly have I escaped this thing you talk of, as if I had run away from a raging and savage beast of a master
και ξεστερώνω ξάστερος
1. (για τον ουρανό) γίνομαι αίθριος και έναστρος, αιθριάζω
2. γίνομαι διαυγής, ξάστερος, καθαρός.