ποθόβλητος
ὡς μήτε τὰ γενόμενα ἐξ ἀνθρώπων τῷ χρόνῳ ἐξίτηλα γένηται → in order that so the memory of the past may not be blotted out from among men by time
English (LSJ)
ποθόβλητον,
A love-stricken, Nonn. D. 4.225, AP6.71 (Paul. Sil.), 9.620 (Id.).
II Act., causing desire, Nonn. D. 15.235, al.
German (Pape)
[Seite 645] von Verlangen, Sehnsucht, Liebe getroffen, verwundet; ἔργα, Paul. Sil. 41. 63 (VI, 71. IX, 620), u. a. sp. D., wie Nonn. D. 8, 254. 10, 268.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
atteint d'un désir passionné.
Étymologie: πόθος, βάλλω.
Russian (Dvoretsky)
ποθόβλητος: уязвленный страстью, раненый любовью Anth.
Greek (Liddell-Scott)
ποθόβλητος: -ον, ὑπὸ πόθου βληθείς, ἐρωτόληπτος, Ἀνθ. Π. 6. 71., 9. 620, Νόνν. Δ. 4. 225.
Greek Monolingual
-ον, Α
1. βληθείς, χτυπημένος, τραυματισμένος από πόθο («ποθοβλήτου Ἀναξαγόρα», Σιλεντ.)
2. αυτός που διεγείρει, που προκαλεί τον πόθο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πόθος + -βλητος (< βάλλω «χτυπώ»), πρβλ. κεραυνόβλητος].
Greek Monotonic
ποθόβλητος: -ον, ερωτοχτυπημένος, σε Ανθ.