ὀτοβέω
Περὶ τοῦ ἐπέκεινα τοῦ νοῦ κατὰ μὲν νόησιν πολλὰ λέγεται, θεωρεῖται δὲ ἀνοησίᾳ κρείττονι νοήσεως → On the subject of that which is beyond intellect, many statements are made on the basis of intellection, but it may be immediately cognised only by means of a non-intellection superior to intellection
English (LSJ)
sound loudly, κοτύλαις A.Fr.57.6 (anap.).
German (Pape)
[Seite 405] p. auch ὀττοβέω; tosen, toben, lärmen, Hesych. erkl. θορυβέω; ὁ δὲ χαλκοδέτοις κοτύλαις ὀτοβεῖ, Aesch. frg. 51; auch c. accus., κηρόπλαστος ὀτοβεῖ δόναξ ὑπνοδόταν νόμον, Prom. 574, u. einzeln bei Sp.
French (Bailly abrégé)
ὀτοβῶ :
faire résonner, faire retentir, acc..
Étymologie: ὄτοβος.
Russian (Dvoretsky)
ὀτοβέω: v.l. ὀττοβέω
1 производить шум, шуметь (χαλκοδέτοις κοτύλαις Aesch.);
2 издавать (звук): ὀτοβεῖ δόναξ ὑπνοδόταν νόμον Aesch. тростниковая свирель баюкает своей песней.
