ῥέκτης

English (LSJ)

ῥέκτου, ὁ, = ῥεκτήρ, active, Plu. Brut.12, Aret.SD1.6.

German (Pape)

[Seite 837] ὁ, = ῥεκτήρ, VLL., Plut. Brut. 12 u. Synes., thätig.

French (Bailly abrégé)

ου;
adj. m.
celui qui fait, qui agit.
Étymologie: ῥέζω.

Russian (Dvoretsky)

ῥέκτης: ου adj. m деятельный, энергичный Plut.

Greek (Liddell-Scott)

ῥέκτης: -ου, ὁ, δραστήριος, ἐνεργός, Πλουτ. Βροῦτ. 12, Συνέσ. 209D, κ. ἀλλ. - Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. σ. 428.

Greek Monolingual

ῥέκτης, ο, ΝΜΑ, και δωρ. τ. ῥέκτας Α ῥέζω (Ι)]
δραστήριος, ενεργητικός, δημιουργικός («ἄλλως μὲν οὐκ ὄντα ῥέκτην οὐδὲ θαρραλέον»)
αρχ.
ιερεύς.

Greek Monotonic

ῥέκτης: -ου, ὁ, = ῥεκτήρ, δραστήριος, ενεργός, σε Πλούτ.

Middle Liddell

ῥέκτης, ου, ὁ, = ῥεκτήρ
active, Plut.