ἀπόκλαυμα: Difference between revisions

From LSJ

Ὁ δὲ μὴ δυνάμενος κοινωνεῖν ἢ μηδὲν δεόμενος δι' αὐτάρκειαν οὐθὲν μέρος πόλεως, ὥστε θηρίον θεός → Whoever is incapable of associating, or has no need to because of self-sufficiency, is no part of a state; so he is either a beast or a god

Aristotle, Politics, 1253a25
(big3_6)
(5)
Line 21: Line 21:
{{DGE
{{DGE
|dgtxt=-ματος, τό [[gemido]], [[sollozo]] γραῶν Arr.<i>Epict</i>.2.16.40.
|dgtxt=-ματος, τό [[gemido]], [[sollozo]] γραῶν Arr.<i>Epict</i>.2.16.40.
}}
{{grml
|mltxt=[[ἀπόκλαυμα]], το (Α)<br />θρηνολόγημα, [[μοιρολόι]].
}}
}}

Revision as of 06:57, 29 September 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἀπόκλαυμα Medium diacritics: ἀπόκλαυμα Low diacritics: απόκλαυμα Capitals: ΑΠΟΚΛΑΥΜΑ
Transliteration A: apóklauma Transliteration B: apoklauma Transliteration C: apoklavma Beta Code: a)po/klauma

English (LSJ)

ατος, τό,

   A loud wailing, γραῶν Arr.Epict.2.16.39 (pl.).

German (Pape)

[Seite 307] τό, das Beweinen, Klagelied, Arr. Epict. 2, 16, 39.

Greek (Liddell-Scott)

ἀπόκλαυμα: τό, θρηνολόγημα, κλαυθμός, Ἀρρ. Ἐπίκτ. 2. 16, 39: ― ὡσαύτως, ἀπόκλαυσις, εως, ἡ, Ὠριγέν.

French (Bailly abrégé)

ατος (τό) :
lamentation.
Étymologie: ἀποκλαίω.

Spanish (DGE)

-ματος, τό gemido, sollozo γραῶν Arr.Epict.2.16.40.

Greek Monolingual

ἀπόκλαυμα, το (Α)
θρηνολόγημα, μοιρολόι.